مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

براى صحّت سعى احتياط واجب آن است كه لباس انسان غصبى نباشد.

با سنگ غصبى، يا سنگی كه ديگرى براى خودش جمع كرده (بدون رضايت او) نمى توان رمى كرد.

هرگاه سهم الارث بعضى از ورّاث پرداخت نشود، به صورت مشاع در اموال بقيّه مى ماند و تا سهم الارث بقيّه را نپردازند، آن مال حكم مال غصبى را دارد.

معامله او صحيح است.

چيزى كه بر آن تيمّم مى كند بنابر احتياط واجب بايد غصبى نباشد.

اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند حتّى اگر نخ يا دكمه آن غصبى باشد احتیاط واجب آن است که نماز را اعاده كند، همچنین اگر درملك غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى نماز بخواند.

هرگاه در حوضى كه مثلًا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است وضو بگيرد اگر وضوى او تصرّف در غصب محسوب شود اشكال دارد، همچنين اگر شير آب يا قسمتى از لوله كشى غصبى باشد.

احتیاط واجب آن است که آب وضو یا ظرف آن و مکان وضو غصبی نباشد.

نمى تواند، بلکه باید اگر صاحب آن را مى شناسد به او بدهد و اگر نمى شناسد حکم مجهول المالک را دارد.

اتاقى که طبق مقرّرات به فرد خاص داده مى شود، دیگران حق ندارند بدون اجازه او داخل شوند، و از این نظر حکم خانه او را دارد.

اصل زیارت او باطل نیست؛ ولى این کارهاى حرام ثواب زیارت او را کم مى کند، یا از بین مى برد.

هیچ زمینى را بدون اجازه مالک شرعى نمى توان تصرّف کرد؛ مگر این که مالک آن را از طریق حرام به دست آورده باشد که در این صورت باید به صاحب اصلى اش داد و اگر شناخته نیست باید زیر نظر حاکم شرع در مصارف آن مصرف شود.

جایز نیست و ثواب و امثال ذالک هم ندارد چون قرآن قصد تقرب می خواهد و غصب با قصد تقرب جمع نمی شود.

هرگونه تصرف در مالی که غصب شده حرام است و تفاوتی در نوع آن نیست.

اگر نداند جای دیگری بوده، اعتكاف او صحيح است؛ ولى اگر غصب بودن را مى دانسته و حكم اعتكاف در محل غصبی را نمى دانسته، اعتكاف او صحيح نيست.