طبق رسم و عادتي که در محيط ما وجود دارد، دختر قبل از مراسم عروسي در خانه پدر زندگي می‌کند و درنتیجه نفقه بر عهده شوهر نيست (هرچند او بدهد) و درهرحال لازم نيست زوجه در کارهايش از شوهر اجازه بگيرد.
مانعی ندارد که از اموال صغیر برای نفقه او خرج شود.
احتیاط واجب آن است که شوهر هزینه درمان او را بدهد.
نسبت به بیماری‌های متعارف لازم است اما بیماری‌های خاص دلیلی ندارد.
اگر سنگین باشد بر مرد واجب نیست مگر اینکه اصرار به بچه‌دار شدن داشته باشد.
اگر در عقد نکاح چنین شرطى ذکر نشده، زوجه حقّ امتناع ندارد و اگر امتناع کند حقّ نفقه ندارد.
احتیاط واجب آن است که نفقه آن‌ها را بپردازد یا با آن‌ها مصالحه کند.
در فرض سؤال نفقه‌ی او بر عهده‌ی شوهر است و اگر اموالی دارد باید از آن پرداخت شود و اگر ندارد از مؤسسات حمایتی مانند کمیته‌ی امداد کمک بگیرند.
در فرض سؤال زن از شوهرش نفقه تمام این مدّت را طلبکار است و جزء ترکه او محسوب می‌شود و برادر او در صورتى می‌تواند آنچه را داده از ترکه بردارد که با خواهرش قرار گذاشته باشد که به‌عنوان وام نفقه او را می‌دهد، یا قرائن روشنى براین معنا وجود داشته باشد.
مانعى ندارد که شخص ثالثى ضمانت نفقه را بنماید.
اگر يقين ندارند از راه حرام تهیه‌شده، تصرف در آن مانعي ندارد اما اگر يقين دارند و صاحب آن را می‌شناسند بايد به صاحبش برگردانند وگرنه ما به شما اجازه می‌دهیم تصرف کنيد و معادل آن را که تصرف کرده‌اید به نيازمندي بپردازيد؛ و اگر تمکن نداريد بر ذمه بگيريد و هر موقع که توانستيد، بپردازيد.
منظور این است که حاکم شرع او را مجبور می‌کند که نفقه زن را بپردازد و هرگاه ترتیب اثر ندهد او را تعزیر کند.
تقاص در چنين موردى اشكال دارد، مگر اینکه زوجه اموالى براى صرف در نفقه داشته باشد.
