مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

قبض و اقباض لازم است.

در صورتی که از این فرصت به عنوان ابراز عشق و علاقه به نامحرمی استفاده شود کار حرامی است و حتی در مورد افراد محارم نیز چون یک فرهنگ غربی است کار خوبی نمی باشد.

در صورتی که شخص واهب از عقل و شعور کافی در آن لحظات برخوردار نباشد تصرفات مالی او نافذ نیست.

منظور از تبرع این است که بلاعوض باشد گاه بصورت هدیه و گاه بصورتهای دیگر.

الف : نمی تواند آن را سرمایه گذاری نمایند و باید به وظیفه ی خود عمل نماید. ب : در فرض سؤال مجاز به انجام این کار می باشد. ج : انجام این کار تا یکسال جایز می باشد. د : سود نیز تابع اصل پول می باشد.

هرگاه کسى حیوان گمشده اى را پیدا کند، باید یک سال از صاحب آن سراغ بگیرد، اگر پیدا نشد،مى تواند آن را از طرف صاحب اصلى آن در راه خدا صدقه بدهد یا خودش بردارد به نیّت این که اگر صاحبش پیدا شد عوض آن را بدهد و اگر مجهول المالک باشد باید با اجازه حاکم شرع آن را به مستحقّین داد.

مى توانید آن را تملّک کنید و سپس به مسجد بدهید، یا به نیازمندان صدقه داده شود.

اگر صاحبان این اشیاء آنها را به دور انداخته اند اشکالى ندارد

پاکت را از بین ببرید.

احتياط واجب آن است كه اگر در حرم مكّه مالى كه قيمت آن به اندازه يك درهم يا بيشتر است پيدا كند آن را برندارد.

اگر صاحب آن را نشناسید می توانید از آن استفاده کنید.

جایز نیست مگر این که یقین کند صاحب خط کشی که بر می دارد خط کش او را برده باشد.

در صورتی که صاحبش به هیچ وجه شناخته نشود مانعی ندارد ولی اگر صاحبش شناخته شده است باید به او تکلیف کنند که وسایل را ببرد.

هرگاه تا يك سال اعلان كند و يا در محل اعلان شده نگهدارى شود و صاحب مال پيدا نشود،پيداكننده مخيّر است يكى از چهار كار را انجام دهد: 1- آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هروقت صاحبش پيدا شد اگر آن مال موجود نيست، عوض آن را به او بدهد. 2- به صورت امانت براىاو نگهدارى كند.3- از طرف صاحبش صدقه در راه خدا بدهد. 4- آن را به حاكم شرع بسپارد و احتياط مستحب صدقه دادن يا سپردن به حاكم شرع است.

تصرّف در آنها جایز نیست، بلکه باید از او جستجو کند و کلّیّه آن وسایل را به صاحبش برساند و اگر از پیدا شدن او مأیوس شد به شخص نیازمندى بدهد.