مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر رکنى از ارکان نماز را کم یا زیاد کند عمداً باشد یا سهواً، مانند کم‌وزیاد کردن رکوع، یا دو سجده باهم موجب باطل شدن نماز است.

احادیث آن مختلف است بعضی معتبر و برخی غیر معتبر است.‌

اگر از درون لوله یا همراه آن مایعی وارد مقعد نکنند (ژل و مانند آن اشکال ندارد) حکم اماله را ندارد.

احتیاط آن است که «کُفُواً احد» را آن‌طور که مشهور است با «واو» و ضم «فا» بخوانند و در فرض سؤال نمازهای گذشته صحیح است ولی از این به بعد مراعات نمایید.

در اصطلاح فقه، کلاله برادر و خواهر متوفی است، خواه پدری تنها، یا مادری تنها، یا پدری و مادری که روی‌هم کلالات ثلاث خوانده می‌شوند. برادر و خواهر پدری را «کلاله ابی»، برادر و خواهر مادری را «کلاله امّی» و برادر و خواهر پدر و مادری را «کلاله ابوینی» گویند.

متعلق به صاحب زمین است.

در این نوع موارد نظر واقف معتبر است.‌

در فرض سؤال اشکالی ندارد.

كفيل بايد بالغ و عاقل باشد و او را در كفالت مجبور نكرده باشند و بتواند كسى را كه كفيل او شده به‌موقع حاضر نمايد.

هرگاه كفالت به اجازه شخص مديون باشد و كفيل ناچار شود طلب طلبكار را بدهد، حق دارد آن را از بدهكار بگيرد، ولى اگر به اجازه او نبوده حق ندارد.

کفّاره روزه را به فقرا و مساکین هر دو می‌توان داد و نیز باید فقط به مصرف نان و طعام برسد.

کفن كردن در پوست حيوانات هرچند حلال‌گوشت باشد در غير حال‏ ضرورت اشكال دارد، ولى کفن كردن با پارچه‏اى كه از پشم يا موى حيوان حلال‌گوشت تهيّه شده اشكال ندارد، اگرچه احتياط مستحب ترك آن است.

کفن را به‌طور متعارف از واجب و مستحب مى‏توان از اموال میت برداشت، هرچند صغير داشته باشد، امّا زائد بر متعارف را نمى‏توان از حقّ صغير برداشت، مگر اين‏كه وصیت كرده باشد، كه در اين صورت مى‏توان مقدار اضافى را از ثلث حساب كرد.

هرگاه كسى بر ديگرى حقّى داشته باشد (مثلاً طلبى يا قصاصى يا دیه‌ای يا حقّ ديگرى) يا ادّعاى حقّى كند كه دعوى او قابل‌قبول باشد چنانچه انسان ضامن شود كه صاحب حق يا مدّعى، شخص متّهم را رها كند و هر وقت او را خواست به‏ دست او بسپارد اين قرارداد را «كفالت» و به كسى كه ضامن اين كار مى‏شود «كفيل» گويند.

کفاره ی نزدیکی در نفاس را باید به فقراء و نیازمندان بدهند و با توجه به مستحب بودن آن، می توان به سادات یا واجب النفقه نیز پرداخت نمود.