اگر زير ناخن كمى چرك باشد وضو اشكال ندارد، ولى بهتر است آن را تميز كند، امّا اگر ناخن را بگيرد بايد آن چرك را كه مانع رسيدن آب به بدن است برطرف كند و نيز اگر ناخن بيش از حدّ معمول بلند باشد و چرك زير آن، مانع رسيدن آب وضو است، بايد آن را برطرف سازد.
در فرض سؤال نمی‌تواند به مسافرت برود و اگر مسافرت کند کار حرامی مرتکب شده است و بعد از ماه رمضان باید علاوه بر قضا، کفاره تأخیر نیز بدهد.
مى‌توانيد به نيابت از چند نفر انجام دهيد و بايد همه‌چیز آن به نيّت همه باشد.
این سخنان پایه و اساسى ندارد و باید عزادارى به صورتی باشد که باعث هتک دین و مقدسات نشود.
برای زن حائض توقّف كردن در مسجد یا داخل شدن براى گذاشتن چيزى در آن حرام است امّا اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. البته رفتن به مسجدالحرام و مسجد پيغمبر (ص) برای این افراد، مطلقا حرام است؛ حتی اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود. البته توقف در قسمتي که حکم مسجد ندارد و معمولا در مساجد، براي افراد معذور، درنظرگرفته ميشود اشکالي ندارد.
طفل متولّد از زنا، ازنظر حضانت وجوب انفاق و مانند آنها (جز در مواردى که دلیل قائم بر استثنا آن شده است مانند مسئله ارث) حکم فرزند شرعى را دارد، بنابراین ولدالزّنا وجوب نگهدارى و تربیت را دارد فقط ارث نمی‌برد و به زانی سپرده می‌شود.
در فرض سؤال اشکالی ندارد.
هرگاه زخم يا دمل و شکستگي در محل مسح باشد چنانچه قسمتی از پشت پا، يا پيش سر براى مسح كردن ـ ولو به‌اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح می‌کند اما اگر نتواند به آن مقدار نیز مسح کند بايد پارچه پاکي روي آن بگذارد و روي پارچه را با رطوبت آب وضو مسح کند و بنا بر احتياط واجب، تيمم هم بنمايد و اگر گذاشتن پارچه ممکن نباشد بايد وضوي بدون مسح بگيرد و بنا بر احتياط واجب تيمم هم بکند.
معامله معاطاتی است.
در مواردى كه به تشخيص اهل خبره، كنترل جمعیت ضرورت داشته باشد، براى جلوگيرى از انعقاد نطفه هر وسيله مشروعى كه بی‌ضرر باشد و باعث نقص مرد يا زن نشود، (مثل‌اینکه مرد يا زن براى هميشه از قابلیت تولیدمثل ساقط شوند) ذاتاً مجاز است، ولى اگر مستلزم نظر و لمس نامشروع باشد، تنها در صورت ضرورت فردى يا اجتماعى جايز است.
موهاى كوتاه را كه جزء بدن حساب می شود بايد بشويند و بنا بر احتياط واجب شستن موهاى بلند و زير آنها هر دو لازم است.
كسى كه نذر كرده زيارت برود ولى غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را به جا آورد.
به نظر می‌رسد در سال 61 محرم سی روز بوده است.
درصورتی‌که بتوانند ترک ازدواج و عمل به احتیاط کنند و به عسر و حرج شدید گرفتار نشوند، احتیاط آن است که از ازدواج صرف‌نظر نمایند و اگر ناچار از ازدواج‌اند، آن دو دختر می‌توانند به‌نوبت به ازدواج مرد واحدى درآیند. به‌این‌ترتیب که یکى را به عقد خود درآورد و بعد از طلاق و گذشتن عدّه دیگرى را عقد کند (البتّه براى این‌که گرفتار مشکلات طلاق‌های متعدّد نشوند می‌توانند از عقد موقّت استفاده کنند). در مورد دو پسر نیز احتیاط آن است که اگر ممکن است ازدواج نکنند و در صورت ضرورت انتخاب یک همسر در زمان واحد جایز نیست، ولى می‌توانند به طریق بالا با یک زن ازدواج کنند و به‌هرحال با توجّه به این‌که وجود چنین افرادى بسیار کم است ذکر این احکام شرعى نیز اگر عجیب به نظر برسد، جاى بحث و گفتگو نیست.
