احتیاط آن است که معادل آن مقدار که شما مصرف کرده اید به اداره آب به عنوان آب بهای آن بپردازید و نماز و وضوی گذشته صحیح است.
در صورتی که گرفتار وسواس هستید اعتنا نکنید و اگر چنین نیست و خون آشکار شده و یقین قلبی دارید باید نمازها را قضا نمایید و همه چیزهایی که یقین دارید آلوده شده را آبکشی کنید مگر اینکه موجب غسر و حرج شود.
احتیاط واجب آن است که آن مقدار از نمازها که یقین دارد مسح غلط بوده را به تدریج قضا کند اما نسبت به مشکوک تکلیفی ندارد.
لازم است به مقداری که می توانید نمازها را به تدریج قضا کنید،البته در صورتی که احتمال می دهید در موقع وضو گرفتن بقیه دست هم شسته می شده قضا لازم نیست.
سه رکعت را در وقت بخوانید و بقیه را بعد از آن قضا نمایید.
باید کسانی که مراسم را برگزار می کنند تصریح کنند مردم به قصد رجا و به قصد قربت مطلقه به جا آورند.
نماز و روزه ای که یقین دارد در این حالت انجام داده را تدریجا قضا کند، روزه ها کفاره عمد ندارد.
در صورتی که کافر نباشند می تواند برای آنها از خداوند طلب مغفرت کرد و نیز می توان نماز لیله الدفن خواند ولی برگزاری مراسم و شرکت در آن به گونه ای که تایید کار خلاف آنها محسوب شود اشکال دارد.
اگر صیغه نذر ولو به فارسی خوانده شده باید به مقداری که موجب عسر و حرج نشود دوباره بخوانید.
بهتر آن است که به خرماى حلال افطار کند که پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله) فرمود: هر کس با خرماى حلال افطار کند، ثواب نمازش افزون گردد. همچنین امام على (علیه‌السلام) فرمود: مستحب است با شیر افطار کند. افطار کردن به آب و نبات و حلوا و به آب نیم گرم، به هرکدام که باشد، نیز خوب است که رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله) با این‌ها افطار می‌کردند.
قضا واجب نیست اما لازم است توبه کرده و از این به بعد طبق شرط عمل کنند.
ختنه کردن وظیفه ای است مربوط به همه مسلمین و فرقی بین افراد در این حکم نیست.
اگر شخصی که از دنیا رفته است وصی دارد مطابق مرجع وصی و اگر ندارد واجبات مربوط به او را مطابق نظر مرجع ورثه عمل می کنند.
