طواف دوّم و اعمال پس‌ازآن صحيح است؛ هرچند مى‌توانست طواف اوّل را پس از وضو تكميل و به آن قناعت نمايد.
وضو در محل استنجاء (داخل مستراح) کراهت دارد ولی با توجه به شرایط فعلی که غالبا به فاضلاب می ریزد، کراهتی ندارد.
وضو براى شش چيز واجب است:1- نماز واجب (غير از نماز ميّت)2- سجده و تشهد فراموش شده.3- طواف واجب (بايد توجّه داشت طوافهايى كه جزء حج يا عمره است طواف واجب حساب مى‌شود هرچند اصل حج و عمره مستحب باشد).4- هرگاه نذر يا عهد كرده، يا قسم خورده كه وضو بگيرد و با طهارت باشد.5- هرگاه نذر كرده جايى از بدن خود را به خطّ قرآن برساند (در صورتى كه اين نذر شرعاً رجحان داشته باشد مثل اينكه مىخواهد از روى احترام خطّ قرآن را ببوسد).6- براى آب كشيدن قرآنى كه نجس شده يا بيرون آوردن آن از محل آلوده، هرگاه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خطّ قرآن برساند
وضو گرفتن در چند جا مستحب است: براى خواندن قرآن، براى نماز ميّت و براى دعا و مانند آن و نيز مستحب است كسى كه وضو دارد براى خواندن نماز، تجديد وضو كند و هرگاه به قصد يكى از اين كارها وضو بگيرد تمام كارهايى را كه مشروط به وضو است مىتواند انجام دهد.
جایز است و کراهتی ندارد.
وضو عملی تعبدی است که از شستن صورت و دستها و مسح جلو سر و روى پاها تشکیل شده و به دو روش ترتیبی و ارتماسی انجام می شود.
درصورتی‌که مانع رسيدن آب به بدن نباشد اشکالي ندارد و اگر مانع باشد تنها در صورت ضرورت جايز است، و در اين صورت حکم جبيره دارد مگر اين که واقعاً کشت حقيقي باشد و جزء بدن شود.
وضو صحیح است؛ ولی تصرف در کفش غصبی جایز نیست.
الف: اگر آنجا، جزو تهران محسوب شود در تمام اين شهر نماز و روزه او کامل است.ب: اگر جزو تهران محسوب نشود چنانچه فاصله آن تا اولين خانه‌های شهر تهران کمتر از 5/21 کيلومتر (بیست‌ویک کیلومتر و نیم) باشد در هر دو مکان و بين راه، نماز و روزه‌اش کامل است. ولي اگر بيشتر از اين مقدار فاصله داشته باشد درصورتی‌که کثير السفر باشد نماز و روزه‌اش کامل است وگرنه شکسته است.
چنین شخصی با توکّل بر خداوند اقدام به ازدواج کند انشاء الله مشکلات اقتصادی برطرف خواهد شد، سعی کند به سراغ کسی برود که به زندگی ساده راضی باشد و مراسم را نیز به‌سادگی برگزار کند.
كسى كه به‌قصد خودكشى، مثلاً زخمى به خود زده يا مادّه سمّى خورده، اگر درباره اموال خود وصیت كند، سپس بميرد، وصیت او صحیح نیست.
درصورتی‌که این امور باعث نجات انسان‌هایی باشد مانعی ندارد.
وصیتی است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش كارهايى را انجام دهند (و آن را وصیت عهديه گويند) مانند وصیتهايى كه براى كفن و محل دفن و مراسم ديگر مىكنند.
