مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

زردابه‌ای كه گاه موقع خراشيدگى پوست يا در اطراف زخم پيدا می‌شود چنانچه معلوم نباشد خون است يا با خون مخلوط شده، پاك است.

اگر انسان نداند سياهى زیرپوست، خون‌مرده است يا گوشت براثر كوبيده شدن، به آن رنگ درآمده، پاك است.

هرگاه خون به‌واسطه كوبيده‏ شدن زیرپوست يا ناخن بميرد، اگر طورى باشد كه ديگر به آن خون نگويند پاك است و اگر به آن خون بگويند مادام كه زیرپوست و ناخن است براى وضو و غسل و نماز اشكال ندارد، امّا هرگاه سوراخ شود اگر ضرر و زحمت فوق‌العاده‌ای ندارد بايد آن را بيرون آورند و اگر زحمت زياد دارد بايد براى وضو و غسل اطراف آن را شست و پارچه‏اى روى آن بگذارد و روى پارچه دست‌تر بكشد و احتياطاً تيمّم هم بكند.

پاک است.

خونى كه از لثه يا جاى ديگر دهان بيرون مى‏آيد هرگاه در آب دهان حل شود و از بين برود پاك است و فروبردن آب دهان نيز در اين صورت جايز است، ولى عمداً اين كار را نكند.

اشکالی ندارد؛ خون را بردارند و بخورند.

خون تخم‌مرغ و خون کمی که گاهی در شیر پیدا می‌شود، پاک است ولی نمی‌توان آن را خورد. بنابراین اگر خون را جدا کند باقی‌مانده را می‌توان استفاده کرد.

اگر خون قطع نمی‌شود و جنبه ضرورت دارد جایز است؛ امّا احتیاط واجب آن است که اگر ممکن است درمان کنند.

محکوم‌به پاکی است.

خون‌های بسیار کم در شیر و یا خون دردهان مانند خون‌های باقیمانده در ذبیحه نجس نیست ولی خوردن آن حرام است و خوردن آن چنانچه خودبه‌خود مستهلک شود مانعی ندارد ولی اگر به‌قصد خوردن خون آن را مستهلک کنیم، مصداق تعمد در خوردن خون و حرام است.

اين خون‌ها نجس نيست و اگر جدا كردن آن از گوشت بسیار مشکل است، يا به هنگام پخته شدن مستهلك می‌شود، خوردن آن نيز مانعى ندارد.

هرگاه حيوانی (اعم از حلال‌گوشت یا حرام‌گوشت) را ذبح کنند (اعم از ذبح شرعی یا غیرشرعی) و خون آن به مقدار معمول بيرون آيد خونى كه در بدنش باقى می‌ماند پاك است. مگر اين‏كه سر حيوان را در جاى بلند قرار دهند و خون به بدن حيوان برگردد و اگر به علّت نفس كشيدن، خون برگردد نيز احتياط واجب، اجتناب است. البته خون سگ و خوک درهرصورت نجس است.

بنا بر احتیاط واجب نجس است.

تمام آن‌ها حکم خون را دارد.

درصورتی‌که يقين داشته باشيد در ساخت آن از خون استفاده‌شده احتياط كنيد.