بايد براى تيمّم، موانع را از اعضاى تيمّم برطرف كند و اگر انگشترى در دست دارد بيرون آورد، همچنين اگر موى پيش سر روى پيشانى افتاده آن را بايد كنار زند، حتّى اگر احتمال قابل توجهى مىدهد كه مانعى در كار باشد بايد جستجو نمايد.
هنگامى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادت هاى خود را انجام دهد و هرگاه قبل از گذشتن ده روز از ولادت، دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته ده روز يا كمتر از ده روز است، تمام آن نفاس مى باشد ولی روزهايى كه در وسط پاك بوده، عباداتش صحيح است.
اگر در منطقه اي که فرد در آن جا حضور دارد، زلزله رخ دهد -خواه کسي بترسد يا نه- يا صاعقه و مانند آن، اتفاق افتد، و اکثر مردم بترسند بايد بلافاصله نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت کرده و احتياط مستحب آن است که تا آخر عمر هر وقت توانست بخواند.
براى وضو، شستن صورت مرتبه اوّل واجب است و احتياط واجب، ترك مرتبه دوم است، امّا مرتبه ی سوم و بيشتر حرام است. منظور از مرتبه اوّل آن است كه تمام عضو را بشويد خواه با يك مشت آب باشد يا چندين مشت، وقتى كه تمام شد يك مرتبه حساب مى شود.
در حین نماز، نماز جمعه را ادامه می دهد امّا اگر قبل از نماز متوجه شود بنابر احتیاط واجب باید ابتدا قضای نماز صبح را بخواند.
اگر همسرتان اجازه استفاده از آن پول را نمی دهد دادن خمس بر عهده اوست.
الف و ب : آنچه را شوهر به همسرش مىبخشد در صورتى حقّ رجوع دارد كه اوّلاً: با همسرش نسبت فاميلى نداشته باشد. ثانياً: همسرش در آن تصرّف ناقله نكرده باشد. و اگر بخشش آن اموال مشروط به ادامه زندگى و مانند آن بوده، در اين صورت نيز مىتواند بازپس بگيرد.
در فرض سؤال تماسّ بدن با جلد وحاشيه و فاصله سطور قرآن مجيد و همراه داشتن آن کراهت دارد.
در فرض سؤال تماسّ بدن با جلد وحاشيه و فاصله سطور قرآن مجيد و همراه داشتن قرآن کراهت دارد.
طلاق در صورتى براى قاضى جایز است که عدم امکان سازش در حدى باشد که منجر به عسر شدید و حرج اکید گردد زوج شخصاً حاضر به طلاق نباشد و طلاق قاضى طلاق رجعى است، ولى اگر رجوع واقع شود و باز موضوع عدم سازش باقى باشد مجدّداً طلاق مى دهد تا سوّمین مرتبه که طلاق بائن بشود.
مانعی ندارد.
هرگاه زن و شوهر يكديگر را نخواهند و زن مهر خود يا مال ديگرى را به مرد ببخشد كه او را طلاق دهد آن را طلاق مبارات گويند.
اين رجوع به بذل اشكال دارد.
در این گونه موارد که طلاق، طلاق بائن است عدّه وفات ندارد، هرچند احتیاط بهتر است.
