مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در چنین جلسه‌ای شرکت نکند.

غیبت هیچ‌کس جایز نیست و غیبت آن است که عیب پنهانی و مخفی شخص، نزد کسی که از آن اطلاع ندارد بیان شود؛ امّا انتقادهای سازنده همراه ادب و احترام اشکالی ندارد.

اگر به‌قصد عیب‌جویی و مسخره کردن نباشد اشکالى ندارد.

آیه شریفه شامل کفار نمی‌شود ولی نفی غیر هم نمی‌کند و از روایات عام و دلیل محفوظ بودن عِرض افرادی که جانشان و مالشان محفوظ است به دست می‌آید که غیبت کفار غیر حربی جایز نیست.

درصورتی‌که شنوندگان از آن اطلاع داشته باشند یا شخصی که در مورد او سخن گفته می‌شود راضی باشد یا به‌صورت مجهولی بیان گردد اشکالی ندارد.

صرف اسم و دیدن تصویر درصورتی‌که نتواند تطبیق کند شناخت محسوب نمی‌شود (شناخت این است که بگوید فلانی را می‌شناسم مثلاً اگر تصویر او را ببیند بگوید فلانی است.)

غیبت او جایز نیست.

درصورتی‌که اگر بشنود موجب اذیت و آزار وی می‌شود اشکال دارد.

غیبت کردن تنها در مواردی از قبیل دادخواهی در برابر ظلم‌هایی که به انسان شده و مشورت دادن به افراد و مواردی که نهی از منکر تنها از همین راه باشد مجاز است.

بر مستمع طلب حلالیت لازم نیست ولی احتیاط مستحب است.

فقط درصورتی‌که عمل او نشانه هتک جماعت باشد غیبت او جایز است.

اگر کودک، خوب و بد را می‌فهمد و از اینکه پشت سر او حرف زده شود ناراحت می‌شود باید از این کار خودداری شود.

در مورد مسیحی و یهودی نمی‌توان غیبت کرد؛ و همچنین وهابیانی که با مسلمانان در حال جنگ نیستند و خصومت با شیعه و اهل‌بیت ندارند.

در صورتى که باغ را وقف کرده زمین آن هم وقف است، و باید از آن زمین به صورت باغ، یا مسکن استفاده شود، و در آمد سالانه آن در مورد وقف مصرف گردد.

فقط در دو صورت جایز است: الف) در صورتى که مستأجرهاى مذکور، مصرف آن موقوفه بوده باشند.ب) در صورتى که از موقوفات دیگر که قابل انطباق با آنهاست برداشته شود و در مصارف وقف مذکور صرف شود.