كسى كه میداند مسافر است و نماز را بايد شكسته بخواند اگر عمداً تمام بخواند نماز او باطل است و باید نماز را در صورت وسعت وقت، اعاده نماید و اگر وقت نماز گذشته است قضا نماید.
كسى كه قصد كرده است ده روز در محلی بماند هرگاه بيشتر از ده روز بماند تا وقتى مسافرت نكرده است بايد نمازش را تمام بخواند و لازم نيست دوباره قصد ده روز كند.
با توجه به آنچه نوشتهاید، نماز را شکسته بخواند.
در تمام آنچه برای آن، روز را میشماریم بهصورت تلفیقی محاسبه میشود و منظور از روز تلفیقی آن است که حادثه دراثنای روز باشد و الا اگر از اول طلوع فجر جریان واقعشده باشد ده روز و نه شبی که در وسط آن است کافی است.
مسافرى كه اجمالاً میداند بايد در مواردی نماز را کامل بخواند اگر بعضى از جزئیات آن را نداند (مثلاً نداند كه اگر ده روز درجایی بماند باید کامل بخواند) چنانچه نماز را شکسته بخواند احتياط واجب آن است كه بهصورت کامل اعاده کند.
مسافرى که قصد ده روز کرده باید روزه واجب را بگیرد و میتواند روزه مستحبی بهجا آورد و نافلههای ظهر و عصر و عشا را هم بخواند.
اگر مسافر حکم را میدانست اما توجه نداشت که در حال سفر است و نماز را تمام بخواند، نماز او باطل است و اگر در وقت اطلاع پیدا کرد باید نماز را اعاده نماید و اگر بعد از وقت بود، باید قضا نماید.
هرگاه كسى میخواهد نه روز يا كمتر در محلی بماند بعد از گذشتن اين مدّت باز تصميم میگیرد نه روز يا كمتر بماند تا سى روز، بايد نماز را شكسته بخواند، از روز سى و يكم بايد نماز را تمام بخواند.
كسى كه وظیفهاش نماز تمام است اگر از روى اشتباه يا فراموشى شكسته بخواند نمازش باطل است.
درصورتیکه قصد ده روز در مکه کرده و نماز چهار رکعتی خوانده است، مسافرت به عرفات قصد اقامه را به هم نمیزند.
اگر اصلاً اين حكم را نمیدانسته كه وظيفه مسافر، نماز شكسته است و هنوز اين مسئله را نشنيده بود اگر بهجاى نماز شكسته، نماز را تمام بخواند نماز او صحيح است.
در هنگام مسافرت چنانچه شروط صدق مسافر حاصل گردد، نمازهای چهار رکعتی که عبارتاند از نماز ظهر، نماز عصر و نماز عشاء شکسته شده و بهصورت دورکعتی خوانده میشود.
