تمامی محرّمات احرام (آنچه بر حاجى به هنگام احرام حرام مى گردد) از قبيل شكار، ازاله موهاى بدن، پوشيدن لباسهاى دوختنى و مانند آن، برمعتكف حرام نيست؛ مگر شش مورد که عبارتند از: آميزش با همسر، استمنا برابر احتياط واجب، بوى خوش، خريد و فروش و ممارات و مجادله.
انجام غسل احرام برای حج یا عمره مستحب می‌باشد.
بهتر است در حال احرام از دادن خون به روش امروز نيز خوددارى كند؛ مگر در مواقع ضرورت و براى حفظ جان مسلمان.
اين كار براى او مجاز است، ولى بايد براى هر احرام یک كفّاره بدهد.
حرام نيست، خواه خون بيايد يا نيايد.
خارج كردن خون از بدن در حال احرام، چه در حال ضرورت و غير ضرورت، حرام نيست و كفّارهاى ندارد، ولى اگر ضرورتی نداشته باشد مكروه است. البته کشیدن دندان محرم یا غیر محرم برای دندان‌پزشک محرم کراهتی ندارد.
مادام كه يقين به مميّز بودن او نداشته باشد احكام غير تمييز بر او جارى مى‌شود.
مجنون تكليفى ندارد و احرام بر او واجب نيست؛ و اگر بدون احرام وارد مکه شود اشكالى ندارد.
اگر بعد از احرام فوت كند، حج او قبول است؛ خواه در حرم فوت كرده باشد، يا خارج از حرم. همچنین اگر بعد از عمره تمتع فوت کرده باشد نیابت از او لازم نیست.
لباس احرام و پول قربانى در حج نيابتى بر عهده اجير است؛ مگر این‌که هنگام قرارداد طور ديگرى شرط كرده باشند.
منظور از ميقات جايى است كه بايد ازآنجا براى حج يا عمره احرام بست و بدون احرام نمى‌توان از آن گذشت.
واجبات «احرام» سه چيز است: «پوشيدن لباس احرام»، «نيّت» و «گفتن لبّيك».
