جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که با دلیل معتبر ثابت شود یک حد قذف دارد.‌

اگر مرد با زن حائض زنا كند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين كه همسر خود اوست نزديكى نمايد، احتياط مستحب آن است كه كفّاره دهد.

بچه مسلمان اگر چه از زنا باشد غسل او واجب است و كسى كه از بچّگى ديوانه بوده و با همان حال بالغ شده، چنانچه پدر يا مادر او مسلمان باشد غسل او واجب است، همچنين كسى كه قبلًا مسلمان بوده و بعد ديوانه شده است.

با توجه به این که طلاق بائن بوده، این کار زنا محسوب می شود؛ ولی اگر جهل به مسأله داشته اند این عمل وطی به شبهه است و رجوع قهری محسوب نمی شود. بنابراین قابل ذکر است که تا زن رجوع به بذل نکند زوج حق رجوع ندارد، ولى زوج مى تواند با توافق زوجه، او را عقد جدید بنماید.

زنا در عدّه عقد موقّت مسلّماً حرام است، ولى موجب حرمت ابدى آن زن نمى شود؛ بنابراین اجراى صیغه عقد پس از گذشت عدّه اشکال ندارد.

این کار حرام و گناه بوده ولی با توجه به اینکه دخول صورت نگرفته به یکدیگر حرام ابد نمی شوند.

در صورتى که مسلّم باشد حمل از زناست، و احتمال الحاق به زوج شرعى نباشد، عدّه اى براى حمل نیست، تنها عدّه طلاق دارد و وطى به شبهه عدّه دارد، و در صورت حمل عدّه آن وضع حمل است.

زنى که حامل از زناست عدّه ندارد، و جایز است به عقد زانى یا غیر او درآید واگر او را طلاق داد عدّه او به اقراء یا سه ماه است و وضع حمل معیار نیست و امّا در مورد طهر غیر مواقعه چون این شرط در حامل ساقط است مى تواند او را طلاق دهد، بنابراین اگر عادت ماهانه نمى بیند سه ماه صبر مى کند و ازدواج مى نماید.

طلاق دادن او واجب نیست؛ ولى لازم است او را از کار خلاف باز دارد، امّا اگر مشهور به زنا شود احتياط واجب طلاق دادن اوست.