کوتاهى در يادگيرى قرائت و ذکر نماز
مسأله 912ـ کسى که درياد گرفتن قرائت و ذکر نماز کوتاهى کرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ شده احتياط واجب آن است که با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.
مسأله 912ـ کسى که درياد گرفتن قرائت و ذکر نماز کوتاهى کرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ شده احتياط واجب آن است که با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.
مسأله 913ـ کسى نمى تواند براى ياد دادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابراحتياط واجب) امّا براى مستحبّات مانعى ندارد، مگر اين که از شعائر دين باشد يا حفظ احکام الهى منوط به تعليم آن گردد.
مسأله 914ـ هرگاه يکى از کلمات حمد و سوره يا ذکرهاى ديگر نماز را نداند، يا زير و زبر آن را غلط بخواند، يا حرفى را به حرف ديگرى تبديل کند، مثلاً به جاى (ض) (ز) بگويد بطورى که از نظر لغت عرب غلط باشد، نماز او باطل است.
مسأله 915ـ هرگاه کلمه يا تلفّظ آيه يا ذکرى را صحيح مى دانسته و مدّتى در نمازها خوانده وبعد مى فهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.
مسأله 916ـ لازم نيست آنچه را علماى تجويد براى بهتر خوانى قرآن ذکر کرده اند رعايت کند، بلکه لازم است طورى بخواند که بگويند عربى صحيح است هرچند رعايت دستورات تجويد بهتر است.
مسأله 917ـ احتياط واجب آن است که در نماز، وقف به حرکت ننمايد و معنى وقف به حرکت آن است که زير و زبر آخر کلمه را بگويد امّا بين آن کلمه و کلمه بعد فاصله دهد، مثل اين که بگويد: اَللّهُ اَکْبَرُ (و آخر آن راپيش دهد) امّا مدّتى سکوت کند بعد بِسْمِ اللّه را شروع نمايد، ولى وصل به سکون مانعى ندارد، هرچند ترک آن بهتر است، معنى وصل به سکون اين است که آخر جمله را بدون زير و زبر بخواند و بلافاصله آيه يا کلمه بعد را بگويد.
مسأله 918ـ در رکعت سوم و چهارم نمازهاى سه رکعتى و چهار رکعتى مخير است که حمد بخواند (بدون سوره) يا سه مرتبه تسبيحات اربعه يعنى «سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ إِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ» بگويد، بلکه يک مرتبه نيز کافى است و مانعى ندارد در يک رکعت حمد و در رکعت ديگر تسبيحات بگويد.
مسأله 919ـ واجب است در رکعت سوم و چهارم نماز، حمد يا تسبيحات اربعه را آهسته بخوانند، حتّى بِسْم اللّه را ( بنابر احتياط واجب).
مسأله 920ـ اگر در رکعت اوّل و دوم نماز به گمان اين که رکعت سوم و چهارم است تسبيحات بگويد، چنانچه پيش از رکوع متوجّه شود بايد برگردد و حمد و سوره بخواند و اگر در رکوع يا بعد از آن بفهمد نمازش صحيح است و احتياط مستحب آن است که دو سجده سهو به جا آورد.
مسأله 921ـ اگر در رکعت سوم يا چهارم مى خواست حمد بخواند تسبيحات به زبانش آمد، يا بعکس مى خواست تسبيحات بخواند حمد به زبانش آمد، کافى نيست، بايد برگردد و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند، ولى اگر هر دو در نيّت او بوده است هر کدام به زبانش آيد کافى است.
مسأله 922ـ مستحبّ است بعد از تسبيحات استغفار کند مثلاً بگويد: «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ» يا بگويد: «اَللّهُمَّ اغْفِرْ لى».
مسأله 923ـ اگر در رکوع يا بعد از آن شک کند که تسبيحات را خوانده يا نه، اعتنا به شک نکند، امّا اگر هنوز به اندازه رکوع خم نشده احتياط واجب آن است که برگردد و بخواند.