مسأله 1405ـ اگر روزه دار به چيز حرامى روزه خود را باطل کند، بنابر احتياط واجب بايد کفّاره جمع بدهد، يعنى هم يک بنده آزاد کند و هم دو ماه روزه بگيرد و هم شصت فقير را سير کند (يا به هر کدام از آنها يک مد طعام که تقريبا 750 گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برايش ممکن نباشد هر کدام که ممکن است بايد انجام دهد (خواه آن چيز حرام، مانند شراب و زنا باشد يا مانند نزديکى کردن با همسر خود در عادت ماهانه).
مسأله 440ـ هرگاه بخواهد قيمت طلا را بپردازد بايد به قيمت روزى که مى پردازد حساب کند.
مسأله 218ـ هرگاه مويز و کشمش را در غذا بريزند و بجوشد، به طوري که آب به داخل آن نفوذ کند و آب داخلش نيز بجوشد حرام مي شود اما نجس نيست و مي توان آنها را جدا کرد و غذا را خورد. ولي در حال سرخ کردن و دم کردن در برنج و امثال آن مانعي ندارد. و در مورد خرمان نيز اگر آب آن در غذا وارد شود و بجوشد و مستهلک شود مانعي ندارد. ولي اگر مقدار آن بقدري باشد که بجوشد ولي مستهلک نشود نمي توان آن را خورد.
مسأله 1010ـ اگر پشت به قبله کند يا کاملاً به طرف راست يا چپ قبله برگردد، خواه از روى عمد باشد يا فراموشى، همچنين اگر عمداً بقدرى منحرف شود که نگويند رو به قبله است نمازش باطل است.
مسأله 1179ـ هرگاه مسافر در محلّى توقّف کند ولى نمى داند مدّت توقّف او چند روز است بايد نماز را شکسته بخواند، امّا بعد از گذشتن سى روز بايد نماز را تمام بخواند، اگر چه مقدار کمى بعد از آن در آنجا بماند (اگر يک ماه از ماههاى قمرى بماند که کمتر از سى روز باشد نيز کافى است مثلاً از دهم اين ماه تا دهم ماه ديگر).
مسأله 742ـ هرگاه نجس بودن چيزى را فراموش کند و بدن يا لباسش با رطوبت به آن ملاقات کند و نماز بخواند بعد يادش بيايد نماز او صحيح است، همچنین اگر بدنش با رطوبت به چيزى که نجس بودن آن را فراموش کرده ملاقات کند و بدون آن که خود را آب بکشد، غسل کند، غسل و نمازش صحیح است.
مسأله 744ـ هرگاه کسى غير از لباس نجس لباس ديگرى در اختيار ندارد واحتمال نمى دهد تا آخر وقت لباس پاک پيدا کند بايد با همان لباس نماز بخواند.
مسأله 736ـ اگر کسى عمداً با لباس يا بدن نجس نماز بخواند نمازش باطل است، حتّى اگر به خاطر ياد نگرفتن مسأله باشد.
مسأله 1038ـ اگر رکنى از ارکان نماز را کم يا زياد کند عمداً باشد يا سهواً، مانند کم و زياد کردن رکوع، يا دو سجده باهم موجب باطل شدن نماز است، امّا کم و زياد کردن چيزى که رکن نيست اگر عمدى نباشد اشکالى ندارد و اگر از روى عمد باشد نماز را باطل مى کند، مانند کم و زياد کردن يک سجده.
مسأله 1008ـ اگر دست بسته نماز بخواند آن گونه که بعضى از فرق اسلامى انجام مى دهند، حتّى اگر به قصد ادب دستها را روى هم بگذارد، يا دست به سينه نماز بخواند، هرچند شبيه آنها نباشد احتياط آن است که نماز را اعاده کند، امّا اگر از روى فراموشى و ناچارى يا براى کار ديگرى مثل خاراندن دست و مانند آن باشد اشکال ندارد.
مسأله 738ـ هرگاه کسى مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن آن نماز را به هم نمى زند بايد همان موقع آن را آب بکشد، يا عوض کند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممکن نيست بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند و اين در صورتى است که وقت تنگ نباشد و الاّ با همان حال نماز مى خواند و صحيح است.
مسأله 1012ـ اگر عمداً حرف بزند، حتّى يک جمله، يا يک کلمه، حتّى کلمه دو حرفى مانند «من» و «ما» نماز او باطل است بلکه بنابر احتياط اگر دو حرف معنى دار هم نباشد نماز باطل مى شود (منظوراز احتياط در مبطلات نماز آن است که نماز را تمام کرده بعد اعاده کند).
