جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 413ـ هرگاه زن مستحاضه بعد از نماز، خود را وارسى کند و خون نبيند، با وضويى که دارد مى تواند نماز ديگر را بخواند، هرچند بعد از مدّتى دوباره خون بيايد.

مسأله 414ـ هرگاه زن مستحاضه بداند پيش از گذشتن وقت نماز بکلّى پاک مى شود و يا به اندازه خواندن نماز، خون قطع مى گردد، بنابر احتياط واجب بايد صبر کند و هنگامى که پاک شد غسل کند، يا وضو بگيرد و نماز را بخواند.

مسأله 415ـ مستحاضه بايد بعد از غسل يا وضو فوراً مشغول نماز شود، ولى گفتن اذان و اقامه و خواندن دعاهاى قبل از نماز بلکه انتظار جماعت به اندازه معمول اشکال ندارد و در نماز نيز، مى تواند مستحبّات، مثل قنوت و مانند آن را انجام دهد.

مسأله 416ـ هرگاه خون به بيرون جريان دارد چنانچه براى او ضرر نداشته باشد بايد پيش از غسل و بعد از آن بوسيله پنبه و مانند آن از بيرون آمدن خون جلوگيرى کند، ولى اگر اين کار مشقّت زياد دارد، لازم نيست.

مسأله 417ـ هرگاه در موقع غسل خون قطع نشود، ضررى براى غسل ندارد، خواه ترتيبى باشد يا ارتماسى.

مسأله 418ـ زن مستحاضه بايد روزه ماه رمضان را بگيرد و در صورتى روزه او صحيح است که غسل نماز مغرب و عشاى شبى که مى خواهد فرداى آن را روزه بگيرد به جا آورد و همچنين غسلهاى روزى را که روزه است (بنابراحتياط واجب).

مسأله 419ـ هرگاه زن روزه دار بعد از نماز ظهر و عصر مستحاضه شود براى روزه آن روز غسلى ندارد.

مسأله 420ـ اگر در بين نماز، استحاضه قليله زن، کثيره شود بايد نماز را رها کند و غسل نمايد و از نو بخواند و در صورتى که براى غسل وقت ندارد تيمّم کند، ولى اگر براى تيمّم هم وقت ندارد بايد همان نماز را تمام کرده و بنابر احتياط واجب قضا نمايد.

مسأله 421ـ هرگاه استحاضه کثيره زن، قليله شود، بايد براى نماز اوّل غسل کند و براى نمازهاى بعد وضو بگيرد.

مسأله 422ـ مستحاضه کثيره، هرگاه غسلهاى روزانه خود را انجام دهد براى اعمال ديگر مانند طواف و نماز قضا و نماز آيات و نماز شب، غسل ديگرى بر او واجب نيست تنها بايد وضو بگيرد.

مسأله 423ـ زن مستحاضه مى تواند نماز قضا بخواند، ولى براى هر نماز بنابر احتياط واجب بايد يک وضو بگيرد، ولى براى خواندن نوافل روزانه، همان وضوى نماز واجب کافى است و همچنين براى تمام نماز شب يک وضو کفايت مى کند، به شرط اين که پشت سر هم به جا آورد.

مسأله 424ـ هر خونى که از زن خارج شود و شرايط حيض و نفاس را نداشته باشد و مربوط به بکارت يا زخم يا جراحتّى در رحم نبوده باشد، خون استحاضه است.