اشيائي که حکم ظرف را ندارند
مسأله 249ـ آنچه را ظرف نمى گويند مانند گيره استکان و بادگير قليان و غلاف شمشير و امثال اينها، اگر از طلا يا نقره باشد اشکال ندارد، ولى بنابراحتياط واجب از عطردان و سرمه دان و مثل آنها بايد اجتناب کرد.
مسأله 249ـ آنچه را ظرف نمى گويند مانند گيره استکان و بادگير قليان و غلاف شمشير و امثال اينها، اگر از طلا يا نقره باشد اشکال ندارد، ولى بنابراحتياط واجب از عطردان و سرمه دان و مثل آنها بايد اجتناب کرد.
مسأله 250ـ ظرفى که روى آن را «آب طلا» يا «آب نقره» داده اند اشکال ندارد.
مسأله 251ـ هرگاه فلزّ ديگرى را با طلا يا نقره مخلوط کنند و ظرف بسازند چنانچه به آن ظرف طلا يا نقره نگويند، استعمال آن مانعى ندارد، ولى اگر فقط طلا و نقره را با هم مخلوط کنند حرام است.
مسأله 252ـ هرگاه غذايى را که در ظرف طلا يا نقره است به منظور پرهيز از حرام در ظرف ديگرى بريزند اين استعمال جايز است، ولى اگر به اين منظور نباشد حرام است، امّا به هر حال خوردن آن غذا از ظرف دوم که طلا و نقره نيست، اشکال ندارد.
مسأله 253ـ استفاده از ظرف طلا يا نقره در حال ناچارى جايز است و براى وضو و غسل نيز در حال تقيّه مانعى ندارد.
مسأله 254ـ هرگاه شک کند ظرفى از طلا يا نقره است يا جنس ديگر، استفاده از آن اشکال ندارد، تفحّص و جستجو نيز لازم نيست.
مسأله 255ـ آنچه را طلاى سفيد مى گويند نيز در حكم طلاى سرخ و زرد است، ولی پلاتین که فلزّ دیگری است اشکال ندارد.
مسأله 256ـ وضو عبارت است از شستن صورت و دستها و مسح جلو سر و روى پاها، به شرحى که در مسائل آينده خواهد آمد.
مسأله 257ـ صورت را از بالاى پيشانى يعنى جايى که موى سر مى رويد تا آخر چانه و از نظر پهنا به مقدارى که ميان انگشت وسط و شست قرار مى گيرد، بايد شست و اگر مختصرى از اين مقدار شسته نشود وضو باطل است، لذا براى اين که يقين پيدا کند تمام اين مقدار شسته شده بايد کمى اطراف آن را هم بشويد.
مسأله 258ـ هرگاه انگشتانش بيش از حدّ معمول بزرگ يا کوچک باشد اعتبارى به آن نيست، بلکه بايد ببيند افراد معمولى چه اندازه از صورت خود را مى شويند، او هم همان مقدار را بشويد، همچنين کسى که رستنگاه موى او بسيار بالا يا بسيار پايين است مطابق افراد معمولى صورت خود را مى شويد.
مسأله 259ـ صورت و دستها را بايد آنچنان شست که آب به پوست بدن برسد و اگر موانعى وجود دارد بايد برطرف کند، حتّى اگر احتمال مانع مى دهد بايد وارسى نمايد.
مسأله 260ـ کسانى که محاسن دارند، چنانچه پوست صورت از لاى موها پيدا باشد بايد آب را به پوست برسانند و اگر پيدا نباشد شستن روى مو کافى است و رسانيدن آب به زير آن لازم نيست.