مسأله 580ـ اگر زن کافرى از دنيا برود و بچّه در شکم او نيز بميرد، چنانچه پدر آن بچّه مسلمان باشد بايد زن را در قبر به پهلوى چپ پشت به قبله بخوابانند تا روى بچّه به طرف قبله باشد، حتّى اگرهنوزروح به بدن بچّه داخل نشده باشد (يعنى هنوز حسّ حرکت پيدا نکرده است) بنابر احتياط واجب به همين دستور عمل کنند.
مسأله 2173ـ پدر و جدّ پدرى ديوانه مى توانند زن او را در صورت مصلحت طلاق دهند، امّا ولىّ صغير اگر همسر دائمى براى او عقد کرده است بنابر احتياط واجب نمى تواند او را طلاق دهد، امّا اگر همسر موقّت براى او عقد کرده مى تواند باقيمانده مدّت را در صورت مصلحت ببخشد.
مسأله 2142ـ هرگاه با همسرش که از حيض و نفاس پاک بوده نزديکى کند سپس مسافرت نمايد و راهى براى تحقيق از حال زن نباشد چنانچه بخواهد او را طلاق دهد احتياط واجب آن است که حدّاقل يک ماه صبر کند و بعد طلاق دهد.
مسأله 1962ـ هيچ يک از حواله دهنده و حواله گيرنده نمى توانند قرارداد حواله را به هم بزنند، مگراين که هر دو راضى باشند، ولى اگر کسى که سر او حواله داده اند در همان وقت حواله دادن فقير باشد و طلبکار نداند مى تواند حواله را به هم بزند، امّا اگر بعداً فقير شده يا اين که از اوّل فقير بوده و طلبکار مى دانسته است حقّ فسخ ندارد.
مسأله 1903ـ طرفين معامله مى توانند با رضايت يکديگر معامله مساقات را فسخ کنند و نيز اگر در ضمن قرارداد، حقّ فسخ براى هر دو يا براى يکى قرارداده باشند مى توانند معامله را به هم زنند واگر در قرارداد مساقات شرطى ذکر کرده باشند و آن شرط عملى نشود و کسى که شرط به نفع اوست نتواند طرف را وادار به انجام آن کند، مى تواند معامله را به هم زند.
مسأله 278ـ اگر روى پا نجس باشد و نتواند آن را آب بکشد بنابر احتياط واجب بايد چيز پاکى روى آن بيندازد و بر آن مسح کند و بعد تيمّم نمايد.
مسأله 2117ـ همانطور که در مسأله سابق گفته شد اگر کودکى يک شبانه روز شير زنى را بخورد باعث محرميّت مى شود، ولى بايد در بين يک شبانه روز غذا يا شير زن ديگرى را نخورد، مگر اين که غذا بقدرى کم باشد که به حساب نيايد، همچنين در بين پانزده مرتبه شير خوردن بايد شير زن ديگرى را نخورد، و در هر مرتبه بايد بقدرى بخورد که سير شود و بنابر احتياط دو دفعه بطور ناقص، نه دو دفعه حساب مى شود و نه يک دفعه.
مسأله 1070ـ براى آگاه کردن امام ممکن است به عدد رکعات نماز دست بر زانو بزند، يا «اللّه اکبر» بگويد و يا به هر ترتيب ديگر که سخن گفتن و کارى بر خلاف نماز انجام دادن در آن نباشد، ولى نبايد قبل از امام برخيزد و نماز خود را ادامه دهد.
مسأله 2321ـ هرگاه ملکى را وقف کنند که عايدى آن خرج تعمير مسجد و امام جماعت و اذان گو و مانند آن شود، در صورتى که معلوم باشد براى هر کدام چه مقدار معيّن کرده بايد به همان گونه مصرف کنند و اگر مقدارى براى آن تعيين نشده بايد مطابق نظر متولّى آن طور که صلاح و مصلحت است عمل نمايند.
مسأله 716ـ لازم نيست در موقع ايستادن، نوک انگشتان پا هم رو به قبله باشد، يا در موقع نشستن، سر زانوها کاملاً رو به قبله قرار گيرد، همين اندازه که بگويند رو به قبله ايستاده يا نشسته کفايت مى کند.
مسأله 1825ـ هرگاه دو مال طورى به هم آميخته شود که از يکديگر تشخيص داده نشود و جدا کردن آن دو از يکديگر ممکن نباشد در آن مال شرکت حاصل مى شود، خواه اين کار از روى قصد انجام شده باشد، يا نه. همچنين اگر صيغه شرکت را به عربى، يا فارسى، يا هر زبان ديگر بخوانند، يا کارى کنند که معلوم شود مى خواهند با هم شرکت کنند، شرکت آنها در اموالى که صيغه خوانده اند صحيح است و نيازى به آميختن دو مال به يکديگر نيست.
مسأله 1796ـ هرگاه جنسى را نقد بفروشند هر کدام از خريدار و فروشنده بعد از معامله مى تواند جنس يا پول خود را مطالبه کند و آن را تحويل بگيرد، تحويل دادن خانه و زمين و مانند اينها به اين است که آن را طورى دراختيار خريدار بگذارند که بتواند در آن تصرّف کند و تحويل دادن اشياء منقول مانند فرش و لباس به اين است که آن را طورى در اختيار خريدار بگذارند که اگر بخواهد به جاى ديگرى ببرد مانعى نباشد.
