جواز تکرار جماعت براى امام
مسأله 1230ـ جايز است «امام جماعت» که يک بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت ديگرى دوباره بخواند، امّا بيش از دوبار اشکال دارد، بنابراين يک امام جماعت مى تواند در دو مسجد اقامه جماعت کرده و نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1230ـ جايز است «امام جماعت» که يک بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت ديگرى دوباره بخواند، امّا بيش از دوبار اشکال دارد، بنابراين يک امام جماعت مى تواند در دو مسجد اقامه جماعت کرده و نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1231ـ کسى که در نماز وسواس دارد و وسواس او اسباب اشکال نماز مى شود، چنانچه بداند در صورتى که نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت مى شود بايد نماز را به جماعت بخواند.
مسأله 1232ـ هيچ نماز مستحبّى را نمى توان با جماعت خواند، مگر نماز استسقاء، يعنى نمازى که براى آمدن باران مى خوانند و نماز عيد فطر و قربان که در زمان غيبت امام(عليه السلام) مستحبّ است.
مسأله 1233ـ در نمازهاى يوميّه هر نمازى را مى توان با هر نماز امام اقتدا کرد، مثلاً اگر امام نماز ظهر را مى خواند و او نماز ظهر را قبلاً خوانده مى تواند نماز عصرش را با نماز ظهر امام بخواند، ولى اگر امام براى احتياط نمازش را اعاده کرده، نمى تواند نماز خود را با او بخواند، مگر اين که هر دو از جهت احتياط مثل هم باشند.
مسأله 1234ـ اگر امام جماعت نماز قضا مى خواند مى شود به او اقتدا کرد ولى اگر نمازش را احتياطاً قضا کند اقتدا به او اشکال دارد.
مسأله 1235ـ اگر انسان نداند نمازى را که امام مى خواند نماز نافله است يا نماز واجب نمى تواند به او اقتدا کند.
مسأله 1236ـ در جماعت چند چيز بايد رعايت شود:اوّل ـ نبودن حايلميان امام و مأموم و همچنين ميان مأمومين نسبت به يکديگر بايد چيزى که مانع ديدن است نباشد، بلکه حايل شيشه اى نيز اشکال دارد، امّا اگر مأموم زن باشد حايل ميان او و مردان مانعى ندارد.
مسأله 1237ـ اگر امام در محراب باشد و کسى پشت سر او اقتدا نکرده باشد کسانى که در دو طرف محراب ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمى بينند نمى توانند به او اقتدا کنند، بلکه اگر کسى هم پشت سر امام اقتدا کرده باشد کسانى که دو طرف او ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمى بينند جماعت آنها اشکال دارد، ولى صفهايى که پشت سر آنها قرار دارد نمازشان صحيح است، همچنين اگر صفها به در مسجد برسد و از آن خارج گردد.
مسأله 1238ـ هرگاه به واسطه طولانى شدن صفها کسانى که دو طرف صف ايستاده اند امام را نمى بينند مانعى ندارد، همچنين اگر به واسطه طولانى شدن يکى از صفها کسانى که در دو طرف آن ايستاده اند صف جلو خود را نبينند جماعتشان صحيح است.
مسأله 1239ـ کسى که پشت ستون ايستاده اگر از طرف راست يا چپ به واسطه مأموم ديگر به امام متصل باشد کافى است.
مسأله 1240ـ جاى ايستادن امام از جاى مأموم بلندتر نباشد; مگر به مقدار بسيار کم، و اگر زمين سراشيبى باشد و امام در طرفى که بلندتر است بايستد در صورتى که سراشيبى آن زياد نباشد و به آن زمين مسطّح گويند مانعى ندارد.
مسأله 1241ـ بلندتر بودن جاى مأموم از جاى امام اشکال ندارد، ولى اگر امام در صحن مسجد بايستد و عدّه اى از مأمومين در بالکن و پشت بام، و طورى باشد که به آن جماعت نگويند، صحيح نيست. مثل اين که امام در طبقه اوّل بايستد و مأمومين در بعضى از طبقات بالا که از جماعت دور است.