مسأله 1967ـ انسان مالى را مى تواند رهن بگذارد که شرعاً بتواند در آن تصرّف کند و اگر مال شخص ديگرى را رهن بگذارد صحيح نيست، مگر اين که صاحب مال اجازه دهد و اگر صاحب مال به طلبکار بگويد: «من اين مال را در مقابل بدهى فلان کس رهن گذاردم» و او «قبول کند» صحيح است.
مسأله 2281ـ کارى را که انسان نذر مى کند بايد شرعاً مطلوب باشد، بنابراين نذر کار حرام، يا مکروه، يا ترک واجب و مستحب، صحيح نيست.
مسأله 1836ـ شرکت از معاملات لازم است يعنى هيچ يک از طرفين نمى تواند پيش خود اين قرارداد را برهم زند و نيز قبل از پايان مدّت شرکت حق ندارد تقاضاى تقسيم سرمايه کند، مگر اين که چنين حقّى در قرارداد براى او پيش بينى شده باشد.
مسأله 266ـ براى آن که يقين کند آرنج را کاملاً شسته، کمى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
مسأله 195ـ شيرى که متّصل به کر مى باشد آبى که از آن مى ريزد حکم آب کر و جارى را دارد، بنابر اين هر چيز نجسى را با آن بشويند همين که عين نجاست برطرف شد، پاک مى شود.
مسأله 262ـ شستن داخل بينى و مقدارى از لب و چشم که در وقت بستن ديده نمى شود، واجب نيست.
مسأله 267ـ معمولاً پيش از شستن صورت، دستها را تا مچ مى شويند، ولى اين براى وضو کافى نيست، بايد بعد از شستن صورت در موقعى که دست راست و چپ را مى شويد تمام دست را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
مسأله 72ـ در مواردى که مى توان مخرج غائط را با غير آب تميز کرد، شستن با آب بهتر است.
مسأله 193ـ اگر موى سر و صورت را با آب قليل آب بکشند چنانچه آب، خود به خود بيرون آيد فشار لازم نيست، و الاّ فشار دهند.
مسأله 378ـ احتیاط آن است که تمام ناف و عورت را با هر دو طرف بشوید.
مسأله 25ـ اگر چيزى که نجس شده (مانند لباس و ظرف) در آب کر بشويند، پاک مى شود.
