تعریف عدالت
مسأله 1268ـ «عدالت» يک حالت خداترسى باطنى است که انسان را از انجام گناه کبيره و تکرار گناه صغيره باز مى دارد و همين اندازه که با کسى معاشرت داشته باشيم و گناهى از او نبينيم نشانه وجود عدالت است و اين را حسن ظاهر که حاکى از ملکه باطن است مى گويند.