جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر واقعاً رضايت قلبى نبوده عقد باطل است؛ ولى به‌حسب ظاهر بعد از اجراى صيغه آن‌ها زن و شوهرند مگر این‌که يكى از آن دو بتوانند ثابت كند كه رضايت قلبى نداشته است.

ازدواج می تواند یکی از انگیزه های اسلام آوردن باشد و تا زمانی که یقین نداشته باشیم به اسلام اعتقاد قلبی ندارد ازدواج با او شرعا مانعی ندارد. اما اگر چنین یقینی در کار باشد ازدواج با او جایز نیست.

در صورتی که اعلام رضایت کرده و دارد زندگی می کند یعنی راضی است.‌

هرگاه بداند ولى راضى است، امّا صريحاً با زبان اجازه نداده است، همين اندازه كه اجازه او از ظاهر حال نمايان باشد كافى است.

درصورتی‌که این مسئله از قبل به مریض تفهیم شود که چنین خطرى ممکن است در پیش باشد و مریض راضى شود، یا وقوع چنین مطلبى بسیار نادر باشد، طبیب ضامن نیست.