اگر واقعاً وضع بيمار غیرعادی است، قرارداد مخصوص مانعى ندارد; ولى درهرحال انصاف را رعايت كند.
این عزیزان باید برنامه‌ها را طورى تنظیم کنند که نماز صبح آن‌ها به خطر نیفتد.
اگر خون سه روز استمرار داشته باشد و در ايّام عادت ديده شود، هرچند به اين صورت كه پس از شروع تا سه روز باطن آلوده باشد، محکوم‌به حكم حيض است. در غير اين صورت، احكام استحاضه را دارد.
صیغه 99 ساله حکم عقد دائم را دارد، بنابر این گرفتن حقوق جایز نیست و شما هم نمی توانید در آن تصرف کنید مگر آنکه مجبور باشید و در صورت تصرف باید معادل آن را هر زمان توانستید به فقرا صدقه دهید.
براى نبش قبر زمان خاصی مطرح نیست، زیرا بدن اشخاص و همچنین زمین‌ها متفاوت است؛ تنها در صورتى می‌توان نبش کرد که یقین به از بین رفتن تمام آثار بدن حاصل‌شده باشد.
اگر می‌دانسته که وقت برای غسل یا تیمم ندارد احتیاط واجب آن است که قضا و کفاره بجا آورد ولی با توجه به اینکه اذان صبح را در ماه رمضان کمی زودتر از صبح می‌گویند می‌توان هنگام اذان به‌سرعت غسل کرد.
درصورتی‌که براثر روزه بیماری طولانی‌تر و یا درد شدیدتر شود مجاز است روزه را افطار کند.
در مورد روزه مناطقی که روز یا شب آن‌ها خارج از متعارف است (مثلاً بیش از 18 ساعت) باید روزه خود را مطابق مناطق معتدله در آن زمان بجا بیاورد مثلاً همان زمان را در تهران یا قاهره در نظر بگیرد که طول شب و روز چقدر است زیرا آن مناطق طلوع و غروب و نصف‌النهار دارند سپس با افق خود آن را تطبیق کند؛ و به تعبیر دیگر اگر در آن فصل از سال در منطقه معتدله موردنظر، طول روز 14 ساعت است، آن‌ها هم 14 ساعت روزه می‌گیرند به این معنا که از طلوع فجر آنجا شروع میکند و 14 ساعت روزه می‌گیرد و در زمستان که روزهای منطقه معتدله موردنظر مثلاً 12 ساعت است، باید از طلوع فجر آنجا شروع کند و 12 ساعت روزه بگیرد (مطابق مثال بالا) البته اگر به‌جا آوردن روزه کامل برای آن‌ها مشقت ندارد مقدم است.
