كسانى كه از ميقات نمى‌گذرند هرگاه به محاذات هر يك از میقات‌ها برسند بايد از همان‌جا محرم شوند و لزومى ندارد كه حتماً به يكى از میقات‌های پنج‌گانه معروف بروند و اگر از محاذات دو ميقات مى‌گذرند بايد وقتى به محاذات نخستين ميقات مى‌رسند احرام ببندند و در محاذات ميقات بعد، نيّت احرام را تجديد نمايند.
منظور از محاذات براى كسى كه به‌طرف مکه مى‌رود آن است كه به‌جايى برسد كه ميقات در سمت راست يا چپ او واقع‌شده، به‌گونه‌اى كه اگر از آن نقطه عبور كند ميقات متمايل به پشت او گردد.
كسانى كه از محاذات غير مسجد شجره عبور مى‌كنند، احتياط مستحب آن است كه قبل از رسيدن به محاذات، به نذر محرم شوند و بهتر آن است كه در محاذات تجديد احرام كنند (ولى واجب نيست).
اگر محاذات را نداند بايد از اهل اطّلاع مورداطمینان بپرسد و اگر نتواند مكان محاذات را تشخيص دهد، قبل از رسيدن به محلی كه احتمال مى‌دهد محاذات باشد بنا بر احتياط با نذر محرم مى‌شود.
محاذات با علم و يقين و نيز شهادت يك يا دو شاهد عادل ثابت مى‌شود و اگر از اين دو راه ثابت نشد، هرگاه از قول كسانى كه مطلع به آن مکان‌ها هستند گمان قوى حاصل شود كافى است. همچنين از قول كسانى كه اهل خبره هستند و از روى قواعد علمى محاذات را تعيين مى‌كنند، اگر گمان قابل‌ملاحظه‌اى حاصل شود ظاهراً كافى است.
هرگاه از راهى بگذرد كه محاذى هیچ‌یک از میقات‌ها نيست (مانند جدّه)، باید به ميقات، يا جايى كه محاذى يكى از میقات‌ها باشد رود و ازآنجا محرم شود و اگر آن‌هم امكان ندارد، از هر جا كه احتمال مى‌دهد محاذى يكى از میقات‌هاست محرم مى‌شود، سپس به اولین نقطه حرم (در اطراف مکه) كه رسيد، احرام خود را تجديد مى‌كند (يعنى دوباره نيّت نموده و لبّيك گويد).
درصورتی‌که ثابت نشود «رابِغ» محاذى جحفه است، احرام از آن محل صحيح نيست.
در مسئله محاذات ميقات، فرقى ميان صحرا و دريا نيست؛ ولى احرام از محاذات هوايى اشكال دارد.
نمى‌تواند از احرام خارج شود. حتّى اگر لباس احرام را از تن بيرون كند و لباس دوخته بپوشد و قصد بيرون آمدن از احرام كند، احرامش به هم نمى‌خورد و آنچه به سبب احرام بر او حرام شده حلال نمى‌شود و اگر كارى كند كه موجب كفّاره است، بايد كفّاره بدهد و راه خروج از احرام فقط انجام عمره يا حج است كه نيّت آن را كرده است.
لازم نيست از همان نقطه باشد؛ بلكه محاذات كافى است.
هرگاه از راهى بگذرد كه محاذى هيچ يك از ميقاتها نيست (مانند جدّه)، احتياط آن است كه به ميقات رود و از آنجا محرم شود، يا به جايى برود كه محاذى يكى از ميقاتها باشد، و اگر آن هم امكان ندارد، از هر جا كه احتمال مى‌دهد محاذى يكى از ميقاتهاست محرم مى‌شود، سپس به اوّلين نقطه حرم (در اطراف مكّه) كه رسيد، احرام خود را تجديد مى‌كند (يعنى دوباره نيّت نموده، و لبّيك گويد).
