جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه به گمان اين‏كه كسى فقير است به او فطره دهند و بعد معلوم شود فقير نبوده، مى‏تواند آن مال را پس بگيرد و به مستحق بدهد و اگر پس نگيرد بايد از مال خودش فطره را بدهد و اگر از بين رفته باشد، در صورتى كه گيرنده فطره مى‏دانسته آنچه را گرفته زكات فطره است، بايد عوض آن را بدهد و در غير اين صورت عوض بر او واجب نيست و اگر دهنده فطره در تحقيق حال فقير كوتاهى نكرده باشد بر او هم چيزى نيست.

در صورتی که برای آنها ضرورت داشته باشد مانعی ندارد.

زکات فطره را به واجب النفقه (پدر، مادر، زن و فرزند) نمی‌توان داد.

بهتر است فطريه را به نوه يا پدربزرگ و مادربزرگ نپردازند.

فطری‌هایشان که بر عهده شماست، فطریه غیر سادات محسوب می‌شود.

اشکالی ندارد ولی بیش‌ازحد نیازش نباشد.

درصورتی‌که مالی از خود به ارث گذاشته باشد باید دین او را از اموالش داد و اگر مالی نداشته باشد دین او را می‌توان از زکات پرداخت کرد.

درصورتی‌که برای آن‌ها ضرورت داشته باشد مانعی ندارد.

درصورتی‌که فقرای نیازمند دیگری نباشند مانعی ندارد.

بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

انسان بايد فطره كسانى را كه قبل از غروب شب عيد فطر نان‌خور او حساب مى‏شوند بدهد، خواه بزرگ باشند يا كوچك، مسلمان باشند يا كافر، واجب ‏النفقه باشند يا غير واجب ‏النفقه، نزد او زندگى كنند يا در جاى ديگر.

ميهمانى كه پيش از غروب شب عيد فطر با رضايت صاحب‌خانه واردشده و نان‌خور او محسوب می‌شود (يعنى تصميم دارد مدتى نزد او بماند) دادن زكات فطره او نيز واجب است، امّا اگر فقط براى شب عيد دعوت‌شده فطره او بر ميزبان واجب نيست و درصورتی‌که بدون رضايت صاحب‌خانه باشد نيز بنابر احتياط واجب فطره او را بدهد، همچنين فطره كسى كه انسان را مجبور كرده است كه خرجى او را بپردازد.