جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه كسى يكى از خويشاوندان خود را عمداً و به‌ناحق بكشد از او ارث نمی‌برد، ولى اگر از روى خطا باشد ارث می‌برد (مثل اين‏كه سنگى به هوا پرتاب كند و اتفاقاً به يكى از خويشان او بخورد و او را به قتل برساند) و در اين صورت از ديه قتل نیز ارث می‌برد.

درصورتی‌که معاونت به شکلى باشد که قتل به هر دو نسبت داده شود، هم قاتل و هم معاون، هر دو از ارث محروم‌اند امّا اگر به این صورت نباشد، مثل‌اینکه سلاحى در اختیار قاتل قرار داده، یا جاى مقتول را به او نشان داده، این‌گونه معاونت، مانع از ارث نیست.

معاونت در قتل عمد حق النّاس است، و در اختیار ولىّ دم مى باشد.

قصاص طبق تقاضاى اولیاى دم انجام می‌گیرد و شخص جانى اگر مالى داشته باشد، دیه را از اموال او می‌پردازند، در غیر این صورت به ذمّه میّت می‌ماند؛ و اگر جنایت بر اعضا عمدى و قابل قصاص باشد، نخست آن‌ها قصاص می‌کنند، بعد قصاص قتل انجام می‌شود.

برای دیه قتل عمد از خمس چیزی نمی‌توان اختصاص داد.

آرى، حقّ النّاس است و در اختیار ولىّ دم است.

درصورتی‌که قتل شبه عمد باشد، باید دیه از اموال او برداشته شود.

مجنىّ علیه صاحب حق است، و از او به ورثه مى رسد.‌

مجازات قتل عمد قصاص است; مگر این که طرفین راضى به دیه، یا کمتر، یا بیشتر از آن شوند.‌

به خاطر جمع بين حقِ اولياى دو قتل، بايد اولياى مقتولِ قتل عمد، صبر كنند.‌

آرى، حقّ النّاس است، و در اختیار ولىّ دم مى باشد.‌

قتل عمد جنین قصاص ندارد، بلکه فقط دیه دارد. ولى اولیاى دم مى توانند پس از اخذ دیه جنین، نصف دیه کامله را به خاطر قتل مادر به ورثه جانى بپردازند، و او را قصاص نمایند.‌