سلسل المنی
وظيفه شرعى كسى كه بیاختیار از وى منى خارج میشود چيست؟
خروج منى به هر صورت موجب غسل است، بهشرط اينكه يقين حاصل شود؛ و هرگاه به خاطر عمل پروستات ذرات منى در بول مستهلك گردد، موجب جنابت نخواهد شد.
خروج منى به هر صورت موجب غسل است، بهشرط اينكه يقين حاصل شود؛ و هرگاه به خاطر عمل پروستات ذرات منى در بول مستهلك گردد، موجب جنابت نخواهد شد.
احتياط ترك طواف مستحبی در اين دو حال است.
بعد از عمره تمتّع بايد حج تمتّع را بجا آورد و اعمال آن سيزده چيز به ترتيب زير است:1. احرام بستن از مکه.2. «وقوف در عرفات»؛ يعنى ماندن در سرزمين عرفات، از ظهر تا غروب آفتاب روز نهم ذیالحجه.3. «وقوف در مشعرالحرام»؛ يعنى ماندن از طلوع فجر روز عيد قربان تا طلوع آفتاب در انجام. 4. رفتن به مِنى در روز دهم ذیالحجه و رمى جمره عقبه (يعنى هفت سنگ كوچك به محلی كه در آخر منى قرار دارد و نامش «جمره عقبه» است بزند).5. قربانى كردن در منى در روز دهم ذیالحجه (روز عيد قربان).6. تراشيدن موى سر، يا كوتاه كردن آن. 7. طواف خانه كعبه (اين طواف را طواف زيارت مىگويند). 8. بجا آوردن دو ركعت نماز طواف. 9. سعى ميان صفا و مروه. 10. طواف ديگرى كه آن را «طواف نساء» مىنامند.11. دو ركعت نماز طواف نساء. 12. اقامت شبهای يازدهم و دوازدهم در منى. 13. رمى جمرات سهگانه؛ يعنى انداختن هفت سنگ، در روزهاى يازدهم و دوازدهم، به هرکدام از سه محلی كه در منى قرار دارد. شرح هرکدام در مسائل آينده خواهد آمد.
فرقى ميان مکه جديد و قديم نيست؛ حتّى محلاتی از مکه امروز كه بهطرف منى و عرفات گسترشیافته، از همه آن مناطق مىتوان احرام بست.
بهترين وقت براى احرام حج، روز ترويه (هشتم ذیالحجه) است، ولى از سه روز قبل از آن نيز مىتوان احرام بست و بهسوی منى حركت كرد تا ازآنجا به عرفات برود، بهخصوص افراد پير و بيماران، درصورتیکه از ازدحام بترسند، مىتوانند زودتر از اين هم حركت كنند.
آرى پول قربانى را در انجام، يا در محل خود كنار مىگذارند و حلق يا تقصير مىكنند و از احرام بيرون مىآيند. و براى اينكه ترتيب به هم نخورد همینکه پول قربانى را كنار بگذارد ترتيب حاصل مىشود.
واجب است تراشيدن، يا كوتاه كردن مو، در منى باشد و کسی كه از روى عمد، يا نادانى و فراموشى در منى تقصير نكند واجب است به منى بازگردد و اين وظيفه را انجام دهد و اگر نمىتواند برگردد، يا مشقّت شديد دارد، هر جا كه هست انجام دهد؛ ولى احتياط واجب آن است كه در صورت امكان، موى خود را به منى بفرستد و مستحب است در انجام دفن كند.
چنانچه در مکه متوجّه اين مطلب شود، تقصير را بهطور كامل انجام مىدهد و اگر بعد از خروج از مکه متوجّه اين مطلب شد و امكان بازگشت ندارد، همانجا تقصير مىكند و حجش صحيح است و اگر بتواند موى خود را به منى مىفرستد تا در انجام دفن كنند.
1. مستحب است روز يازدهم و دوازدهم و سيزدهم را در منى بماند و حتّى براى طواف مستحب از منى بيرون نرود.2. تكبير گفتن در منى بعد از پانزده نماز و در غير منى بعد از ده نماز، كه اوّل آنها نماز ظهر روز عيد است، مستحب مىباشد و بعضى آن را واجب دانستهاند و اولى در کیفیت تكبير اين است كه بگويد:«اللهاکبر، اللهاکبر لا اِلهَ الا الله، وَ اللهاکبر، اللهاکبر وَلِلّهِ الْحَمْدُ، اللهاکبر عَلى ما هَدانا، اللهاکبر عَلى ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ اْلأَنْعامِ، وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلى ما أبْلانا».1. مادام كه در منى اقامت دارد نمازهاى واجب و مستحب را، اگر ممكن است، در مسجد خيف بهجا آورد. در حديثى از امام صادق (ع) مىخوانيم كه: «صد ركعت نماز در مسجد خيف، با هفتادسال عبادت برابر است و صد مرتبه «سُبْحانَ الله» برابر با ثواب بنده آزاد كردن است و صد مرتبه «لااِلهَ الا الله» برابر است با ثواب كسى كه احياء نفس كرده باشد و صد مرتبه «اَلْحَمْدُ لِلّهْ» در آن مكان برابر است با ثواب خِراج عراقين كه درراه خدا صدقه دهد».