كسى كه وظيفهاش تيمّم است اگر يقين داشته باشد يا احتمال دهد كه تا آخر وقت عذرش باقى مىماند مىتواند در اوّل وقت با تيمّم نماز بخواند، ولى اگر يقين داشته باشد كه تا آخر وقت عذر او برطرف مىشود بنابر احتياط واجب بايد صبر كند.
كسى كه به واسطه نداشتن آب يا عذر ديگرى تيمّم كند بعد از پيدا شدن آب يا برطرف شدن عذر، تيمّم او خود به خود باطل مىشود.
مانند بیماری یا کاری که اگر به آن نرسد خسارت قابل‌ملاحظه‌ای وارد می‌شود
هرگاه مأموم به‌واسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام از او جدا شد و نيّت فرادا كرد لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيّت فرادا كند بايد آن مقدار را كه امام نخوانده بخواند.
هرگاه جنب از حرام به‌واسطه نداشتن آب، يا عذر ديگر، يا تنگى وقت تيمّم كند، عرق‌های بدن او بعدازآن پاك و نماز با آن صحیح است ولی مادام که بدن یا لباس از سابق عرق دارد با آن نماز نخواند بنا بر احتیاط واجب، ولی عرق‌های بعد از تیمم مانعی ندارد.
هرگاه به‌واسطه بيمارى، روزه ماه رمضان را نگيرد و بيمارى او تا ماه رمضان سال بعد طولانى شود، قضاى روزه‌هايى را كه نگرفته واجب نيست، فقط بايد براى هرروز يك مد (تقریباً 750 گرم) گندم يا جو و مانند آن به فقير بدهد، ولى اگر به‌واسطه عذر ديگرى (مثلاً به خاطر مسافرت) روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند احتياط واجب آن است كه روزه‌هايى را كه نگرفته بعد از ماه رمضان قضا كند و براى هرروز يك مد طعام به فقير دهد، همچنين اگر ترك روزه به خاطر بيمارى بوده، بعد بيمارى رفع شده و عذر ديگرى مانند مسافرت پیش‌آمده است.
کفاره تأخير و عذر، به ازا هرروز يک مد طعام (معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير است به‌گونه‌ای که يک انسان را سير کند، همچنین پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.
در مورد کفاره عذر، باید یک مد کامل به فقیر پرداخت نمود؛ برای مثال درجایی که سه مد را می‌خواهد به دو فقیر بدهد باید به یکی 2 مد و به دیگری یک مد بدهد و نمی‌توان کفاره 3 مد را بین دو نفر تقسیم نمود و نفري يک و نيم مد بدهد و درجایی که می‌خواهد نقداً بپردازد نمی‌توان 3000 تومان را بین دو نفر تقسیم کند و نفری 1500 تومان بپردازد باید به یکی 1000 و به دیگری 2000 بپردازد و درهرصورت پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.
لازم نيست كفّاره هرروز را به يك فقير بدهد، بلكه می‌تواند كفّاره چندين روز را به يك نفر بدهد و اگر مقدارى نان دهد كه گندم آن به‌اندازه يك مد باشد كافى است.
چنین شخصی با توکّل بر خداوند اقدام به ازدواج کند انشاء الله مشکلات اقتصادی برطرف خواهد شد، سعی کند به سراغ کسی برود که به زندگی ساده راضی باشد و مراسم را نیز به‌سادگی برگزار کند.
