خونى كه از لثه يا جاى ديگر دهان بيرون مىآيد هرگاه در آب دهان حل شود و از بين برود پاك است و فروبردن آب دهان نيز در اين صورت جايز است، ولى عمداً اين كار را نكند.
درصورتی‌که لباس‌های بچّه نجس نباشد، اشکالى ندارد.
به این صورت پاک نمی‌شود ولیکن اگر از نزد شما برود و احتمال بدهید که در غیاب شما دهان خود را آب‌کشیده کافی است.
باطن بدن نجس نمی‌شود.
اگر خون دردهان بوده باشد موجب بطلان نماز نيست. ولى اگر به‌ظاهر لب به مقدار درهم (یک‌بند انگشت) يا بيشتر رسيده باشد بايد نماز را رها كند و دهان را آب بكشد و سپس آن را اعاده نمايد؛ و اگر كمتر از درهم باشد و با آب دهان آميخته شود و خارج گردد آن‌هم براى نماز اشكال دارد.
موجب بطلان روزه نمی‌شود، مگر اينكه آلوده به آب دهان شود و آن را بيرون آورد و سپس وارد دهان كند و رطوبت آن ابزار به‌قدرى باشد كه در آب دهان مستهلك نشود و آن را فروبرد.
خوردن غذاهاى چرب، هرچند اطراف دست و دهان را چرب كند، براى محرم جايز است.
در فرض سؤال اگر عمداً فرورود روزه را باطل می‌کند.
اگر ذرات ریزی در دهان باشد یا به دندان‌ها چسبیده باشد که صدق خوردن نکند اشکال ندارد اما احتیاط آن است که از خواندن نماز همراه با شکلات و مانند آن پرهیز کنند.
کار خوبی نیست، بهتر است ترک شود.
احتیاط واجب این است که محل اتصال دو لب نیز به هنگام نجس شدن شسته شود.
