جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

معامله مزبور اشکال ندارد و در موقع بلوغ درختان، مى توانند آن را با رضایت طرفین یا به وسیله قرعه تقسیم کنند و بعد از تقسیم هر کدام مالک سهم خودشان مى شوند.

درخت از آن کسى است که مالک آن بوده و در زمین نشانیده است لکن اگر بدون اجازه صاحب زمین بوده است صاحب زمین حق دارد که اجاره بگیرد یا درخت را از اصل بیرون بیاورد و به صاحبش بدهد.

درخت از آن کسى است که مالک آن بوده و در زمین نشانیده است لکن اگر بدون اجازه صاحب زمین بوده است صاحب زمین حق دارد که اجاره بگیرد یا درخت را از اصل بیرون بیاورد و به صاحبش بدهد.

باید آن را در همان راهی بکار گیرند که توافق بر آن شده است.

در اینگونه موارد مالکان آپارتمان در زمین مزبور به طور مشاع شریکند و زن از اعیانی یعنی ساختنان آپارتمان ارث می برد.

زن از تمام اموال منقول شوهر ارث مى‏برد، ولى از زمين و قيمت آن ارث نمى‏برد، خواه زمين خانه باشد يا باغ، يا زمين زراعتى و مانند آن و نيز از خود هوايى ساختمان ارث نمى‏برد، مثل بنا و درخت، امّا بايد هوايى را قيمت كنند و از قيمت آن سهم ارث او را بدهند.

اين مطلب صحيح نيست و هفده روايت بر عدم جواز ارث وارد شده و تنها يک روايت معارض دارد که نمي توان آن هفده روايت را در برابر يک روايت ناديده گرفت. ولي افراد مي توانند از ثلث اموالشان براي همسران خود وصيّت کنند که گاه بيش از ارث آنها نيز مي شود.

اگر زمین شسته نشده باشد با برخورد فرش با زمین، فرش مجددا نجس می شود و اگر شسته شده اشکال ندارد.

زمین کف دست یا زانوی کسی که با دست و زانو راه می رود و پاهای مصنوعی و ته عصا و نعل چهارپایان و چرخ اتومبیل و مانند اینها را نیز پاک می کند.

اگر پاى انسان يا ته كفش او بر اثر راه رفتن روى زمين نجس، نجس شود با راه رفتن روى زمين پاك، يا كشيدن بر زمين، پاك مى‏شود، به شرط اين‏كه زمين پاك و خشك باشد و عين نجاست زايل گردد و نيز بايد زمين خاك، يا سنگ، يا آجر فرش، يا سيمان و يا مانند آن باشد. امّا با راه‏رفتن روى فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس، پاك نمى‏شود.

براى پاك شدن كف پا و ته كفش اگر مختصرى راه برود يا پا را بر زمين كشد كافى است، ولى بهتراست لااقل پانزده ذراع (تقريباً 5/ 7 متر) راه برود.

نجس كردن مسجد حرام است، خواه زمين مسجد باشد و يا سقف و بام و طرف داخل ديوارها و احتياط واجب آن است كه طرف بيرون ديوار مسجد را هم نجس نكند، مگر آن‏كه واقف آن را جزء مسجد قرار نداده باشد.