جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

یقین مکلَّف کفایت نمی کند و در نماز طهارت شرط واقعی و ملاک می باشد، بنابراین باید وضو و عبادتی را که انجام داده تکرار نماید.

اگر مانع بسيار کوچک باشد (به اندازه دو ميليمتر) وضو صحيح است و الا بايد مانع را برطرف کنند و دوباره وضو بگيرند و نمازي که خوانده اند را دوباره بخوانند.

درصورتی که مانع قابل توجهی باشد و یقین به نرسیدن آب کند باید نماز را اعاده کند؛ ولی نماز مأمومین صحیح است؛ اما اگر احتمال می دهد که مانع بعد از وضو به وجود آمده است نماز خودش نیز صحیح است.

در فرض سؤال آن مقدار را که یقین دارد شسته نشده را به نیت غسل می شوید و غسل صحیح است.

در چند صورت می‌تواند مشغول به نماز شود: 1. يقين به داخل شدن وقت پيدا كند یا اگر گمان قوى به دخول وقت از راه‌های ديگر پيدا كند نيز كفايت مى‏كند، خواه از روى ساعت صحيح باشد يا غیر آن.2. يك شخص عادل خبر از ورود وقت دهد. (فرقی بین زن و مرد نیست).3. اذان شخص وقت‏شناس و مورداطمینان نيز كافى است.

احتیاطاً هر دو را اعاده نماید.

فقط خواندن نماز مغرب کافی است.

چنانچه یقین به باطل شدن وضو پیدا نکند، نمازش صحیح است.

به‌اندازه‌ای که یقین دارید مثلاً در هرسال قدر متیقن یک یا دو مورد بوده است.

نمی‌تواند برای هیچ‌کدام محاسبه نماید و باید دوباره نماز را بخواند.

اگر يقين داشته باشد نماز را خوانده‌اما نداند صحيح انجام داده يا نه اشكال ندارد.

کسانی که یقین دارند نمی‌توانند در آنجا نماز بخوانند تا زمانی که حکم آن پول روشن شود.