هرگاه دست شخصی بيش از حدّ معمول بزرگ يا كوچك باشد اعتبارى به آن نيست، بلكه بايد ببيند افراد معمولى چه اندازه از صورت خود را مى شويند، او هم همان مقدار را بشويد، همچنين كسى كه رستنگاه موى او بسيار بالا يا بسيار پايين است مطابق افراد معمولى صورت خود را مى شويد.
كسانى كه محاسن دارند، چنانچه پوست صورت از لاى موها پيدا باشد بايد آب را به پوست برسانند و اگر پيدا نباشد شستن روى مو كافى است و رسانيدن آب به زير آن لازم نيست.
هرگاه مکلف شك كند كه موى صورت او به اندازه اى است كه پوست از لاى آن پيدا است يا نه، بنابر احتياط واجب هر دو را بشويد.
هنگام شستن صورت برای وضو، واجب نمی باشد داخل بينى و مقدارى از لب و چشم كه در وقت بستن ديده نمى شود، شسته شود.
انجام این کار با دست چپ اشکالی ندارد، هر چند بهتر است با دست راست انجام شود.
در مورد خروج «نزعتان» ادّعاى اجماع شده است.
هنگام شستن صورت باید از بالا به پایین شسته شود و بالعکس آن جایز نیست و وضو باطل است.
براى وضو، شستن صورت مرتبه اوّل واجب است و احتياط واجب، ترك مرتبه دوم است، امّا مرتبه ی سوم و بيشتر حرام است. منظور از مرتبه اوّل آن است كه تمام عضو را بشويد خواه با يك مشت آب باشد يا چندين مشت، وقتى كه تمام شد يك مرتبه حساب مى شود.
بعد از شستن صورت بايد دست راست را از آرنج تا سر انگشت‌ها بشويد و بعد از آن دست چپ را به همين ترتيب بشوید، البته برای این که یقین نماید آرنج را کاملاً شسته، كمى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
معمولاً در عرف پيش از شستن صورت، دست ها را تا مچ می شویند، ولى اين براى وضو كافى نيست، بايد بعد از شستن صورت در موقعى كه دست راست و چپ را مى شويد تمام دست را بشويد و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
درصورتی‌که بعداً تمام دست‌ها را می‌شسته فقط مرتکب بدعت شده و وضو صحیح بوده است .
وضو صحیح است.
