جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

چیزى به نام صیغه برادرى و خواهرى نداریم، صیغه محرمیت یا به‌وسیله ازدواج دائم و یا ازدواج موقّت حاصل می‌شود (البتّه با شرایطش، خصوصاً اذن پدر دختر) و غیر آن ممنوع است.

هرگاه زن و مردى به كسى وكالت داده‌اند صيغه عقد آن‌ها را بخواند تا يقين نكنند كه وكيل صيغه را خوانده بر يكديگر حلال نمی‌شوند، ولى اگر وكيل مورد اعتماد باشد و بگويد خوانده‌ام كافى ‏است.

عقد مذكور صحيح است، ولى اين شرط خالى از اشكال نيست.

حرمت ازدواج دليل بر محرمیت است، مگر در مواردى كه اين حرمت موقّتى است؛ مانند خواهرزن.

در فرض سؤال محرم نیست.

این مسئله صریحاً در آیه 23 سوره نساء آمده است، آنجا که می‌فرماید: (وَ بَنَاتُ الاخِ وَ بَنَاتُ الاخْتِ) مسلماً هنگامی‌که دخترخواهر به شخصى محرم باشد دایى هم با او محرم می‌شود زیرا ازیک‌طرف دخترخواهر است و ازیک‌طرف دایى.

تنها عروس خود انسان یعنى همسر پسرش بر او محرم است نه عروس همسرش.

درصورتی‌که فرزندخوانده دختر باشد، اگر پدر پدرخوانده زنده باشد می‌تواند عقد موقّت آن دختر را با اجازه حاكم شرع، براى پدر خويش بخواند تا حكم زن‌پدر را پيدا كند و بر تمام پسران و نوه‌ها و نتیجه‌های پدرش محرم شود؛ و اگر خواهر، يا مادر، يا زن‌برادر، يا برادرزاده‌ها، يا خواهرزاده‌های پدرخوانده شير داشته باشند و آن بچّه شيرخوار باشد و از شير آن‌ها (با شرايط لازم) بخورد، حكم خواهرزاده، يا خواهر يا برادرزاده یا خواهرزاده رضاعی‌اش را پيدا می‌کند و محرم می‌شود.

اگر فرزندخوانده پسر باشد راه محرمیت آن است که از شیر خواهر، یا مادر، یا زن‌برادر، یا خواهرزاده‌ها، یا برادرزاده‌هاى آن زنِ فاقد فرزند بخورد تا آن زن، خاله یا خواهر و یا عمه رضایى آن پسر شود و محرم گردد؛ و اگر دوران شیرخوارگى پسربچه گذشته باشد راهى براى محرمیت او نیست.

آری، با او محرم است.

در فرض سؤال فرزندان به خاطر این‌که نمی‌دانسته‌اند حلال‌زاده‌اند و اگر زن از همسر قبلی دخترى دارد به این مرد محرم است و پسران مرد نیز با زن محرمند.

نامحرم نمی‌شود جز زن و شوهر که باید از هم جدا شوند.