حکم ازدواج معاطاتی
حکم ازدواج معاطاتى چیست و چه شرایطى دارد؟ منظور این است که معیار حلّیّت در نکاح، آیا صرفاً لفظ «انکحت» و مانند آن است، یا این‌که فقط نیّت و قصد انشا و رضایت قلبى طرفین کفایت می‌کند؟ اگر ملاک روح توافق و قصد انشاى طرفین است، در این فرض چه لزومى به اداى الفاظ مخصوص است؟ به‌ویژه آن‌که به‌جاى آن الفاظ مخصوص، می‌توان به‌وسیله حرکات نیز از قصد و رضایت طرفین مطلع شد.
چیزى به نام ازدواج معاطاتى نداریم، چنین ازدواجى باطل است:اولاً این‌که درست است که عقد نکاح ازنظر قرارداد مانند سایر عقود است ولى اجماع علماى اسلام بر این است که در نکاح باید صیغه عقد خوانده شود و روایات نیز شاهد بر اعتبار صیغه است بلکه در میان عقلاى اهل عرف نیز همیشه در عقد نکاح نوعى قرارداد لفظى یا کتبى وجود داشته و دارد و این نشان می‌دهد که نکاح وضعى مخصوص به خود دارد.ثانیاً این‌که معروف در میان فقها این است که نکاح به عبادات شبیه‌تر است تا به معاملات منظور این است که نکاح در شرع مقدّس قیود تعبّدى زیادى دارد که آن را شبیه به عبادات می‌کند که جنبه توقیفى دارد.
