اگر شخصی کالایی را برای دیگری، به عنوان وکيل (یعنی از طرف او) بخرد بايد به همان مقداری که خریده بدهد؛ و مي تواند حق الوکاله خود را دريافت کند. ولي اگر به صورت خرید و فروش باشد یعنی به اين عنوان که اين جنس را هزار تومان به تو مي فروشم باشد مي تواند هزار تومان بفروشد؛ حتی اگر کمتر از این مقدار خریده باشد.
وكيل و موكّل هر دو بايد عاقل و بالغ و رشيد (كسى كه اموال خود را بيهوده مصرف نكند) باشند و وكالت را از روى قصد و اختيار انجام دهند.
وکیل ضامن است، ولى اگر بعد از آن تصرّف، مال باقى باشد و در آن تصرّفاتى را كه اجازه داده بكند آن تصرّف صحيح است.
«وكالت» آن است كه انسان كارى كه شرعاً مى تواند در آن دخالت و تصرّف كند به ديگرى واگذار نمايد تا از طرف او انجام دهد، مثلًا كسى را وكيل كند كه خانه او را بفروشد، يا همسرى را براى او عقد كند و در صورتى كه شرايط در آن جمع باشد صحيح است.
قرارداد وكالت را مى توان به وسيله خواندن صيغه فارسى يا عربى يا هر زبان ديگر انجام داد، همچنين اگر عملًا به ديگرى بفهماند كه او را وكيل كرده و او هم عملًا بفهماند كه قبول نموده است (مثلًا مال خود را براى فروختن به او بسپارد و او هم قبول كند) آن نيز صحيح است.
هرگاه انسان كسى را براى انجام تمام كارهاى خودش يا قسمت معيّنى از كارها (مثلًا آنچه مربوط به اموال اوست) وكيل كند جايز است، ولى اگر براى يكى از كارها بدون اينكه آن كار را معيّن نمايد، وكيل كند صحيح نيست.
به این معنا است که مالک یک ملک ، آن را در شرایط بخصوصی به دیگری صلح می کند ؛ به این صورت که :اولا مالک شرط می کند تا زمانی که زنده است ، منافع ملک متعلق به خود او باشد و ثانیا بعد از فوت مالک یا همان مصالح ( کسی که ملک خود را به صلح می دهد ) ، متصالح ( کسی که صلح به نفع او شده است ) به طور شش دانگ مالک مال و منافع آن شود .
رقبی قراردادی است که بین دو نفر انجام می شود و که هر کدام متعهد می شوند مثلا یکی ملکش را به دیگری می بخشد و می گوید اگر من زودتر فوت کردم ملک برای شما و اگر شما زودتر فوت کردی ملک به من برگردد.
سکنی آن است که به شخصی اختیار دهند از مسکنی، فلان مدت استفاده کند
از عقود لازم است که بدون دلیل هیچ یک از دو طرف حق به هم زدن آن را ندارند.
صلح نیاز به ایجاب و قبول دارد.البته در عقد صلح صیغه خاصی معتبر نیست؛ بلکه هر لفظی که بیانگر معنای صلح باشد، کفایت می‌کند.
اگر در مجلس مصالحه بعد از تمام شدن صلح يكى از دو طرف پشيمان شود حقِّ فسخ ندارد مگر این که در ضمن قرار داد صلح شرط فسخ کنند.
