نوشتن وصیت مستحب است، مگر این‌که چیز واجبى از حقّ الله یا حقّ النّاس بر عهده او باشد و بدون وصیت خطر از بین رفتن آن باشد و كسى كه می‌خواهد وصیت كند مىتواند با گفتن يا نوشتن مقصود خود را بفهماند ولی چنانچه وصیت واجبی باشد و وصیت شفاهی ممکن نباشد و باید مکتوب نماید؛ و اگر قادر به سخن گفتن و نوشتن نباشد مىتواند با اشارهاى كه مقصودش را برساند وصیت كند.
اگر بدون هیچ قید و شرطی وقف تهیه آش شده است لازم است تمام درآمد حاصل از موقوفه را بعد از کسر مخارج، صرف تهیه آش نموده و در مراسم مذهبی و مراسم دعا و مانند آن تقسیم کنید.
كسى كه نشسته ركوع می‌کند، بايد به‌قدرى خم شود كه صورتش مقابل زانوها برسد.
در روايات اسلامى و كلمات فقهاى عظام (رضوان‌الله تعالى عليهم) آداب و مستحبات بسيارى براى هر يك از اعمال «حج» و «عمره» ذکرشده كه قسمت قابل توجّه‌ی از آن را عيناً در اينجا مى‌آوريم، ولى ازآنجاکه بعضى از آن‌ها دليل كافى ندارد (و ما اصلِ تسامحِ در ادلّه سنن و مستحبات را صحيح نمى‌دانيم) بهتر است همه را به‌قصد «رجاء»، يعنى به اميد این‌که مطلوب شرع مقدّس و داراى ثواب باشد، به‌جا آورد.«نكته مهم ديگر» این‌که انجام بعضى از اين مستحبات در زمان ما و در آن انبوه جمعیت، براى بسيارى از مردم غیرممکن است؛ بنابراين آنچه را ممكن است انجام مى‌دهند و آنچه را نمى‌توان انجام داد اگر موردعلاقه حاجى باشد و نيّت انجام آن را، در صورت امكان داشته باشد، طبق روايات معصومين: خداوند مطابق نيّتش به او پاداش خواهد داد.
بهتر است زكات واجب را آشكارا و صدقه مستحبى را مخفى بدهند.
در این نوع موارد نظر واقف معتبر است.
در قنوت، ذكر و دعاى مخصوصى شرط نيست، همچنين بلند كردن دست‌ها، ولى بهتر آن است دست‌ها را تا مقابل صورت بلند كند به‌طوری‌که كف دست رو به آسمان و محاذى با صورت باشد و آن‌ها را به يكديگر بچسباند و ذكر خدا بگويد و يا دعا كند و هر ذكرى در قنوت بخواند جايز است حتّى گفتن يك «سبحان‌الله»، ولى بهتر است دعاهايى مانند دعاى زير را بخواند: «لا اله الا الله الحلیم الکریم، لا اله الا الله العلی العظیم، سبحان‌الله رب السماوات السبع و رب الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و رب العرش العظیم و الحمد لله رب العالمین.» و حوائج دنيا و آخرت را از خدا طلب كند.
