جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط آن است که اعاده نماید.‌

با توجه به آنچه نوشته اید معادل مقداری که نذر کرده را به بازماندگان محتاج زلزله بدهید. ‌

درصورتی‌که نوع نذر را فراموش کرده باشد و يا شک بين چند مورد دارد و نمی‌تواند احتياط کند و به تمام موارد عمل نمايد، بين مواردي که احتمال می‌دهد قرعه می‌زند و طبق آن عمل می‌نماید. در صورت شک يا فراموشي مقدار نذر، آن مقدار که يقيني است بجا می‌آورد.

اگر از روى ندانستن مسئله، يا فراموشى، يا غفلت، موى بدن را زايل كند كفّاره ندارد.

اگر ضرر مهمی نداشته باشد اشكالى ندارد، ولى اگر ضرر مهمی داشته باشد تجويز آن جايز نيست، مگر در صورت ضرورت شديد و با كسب رضايت بيمار يا ولی او.

درصورتی‌که نوع نذر را فراموش کرده باشد و یا شک بین چند مورد دارد و نمی‌تواند احتياط كند و به تمام موارد عمل نماید، بین مواردی که احتمال می‌دهد قرعه می‌زند و طبق آن عمل می‌نماید. در صورت شك یا فراموشی مقدار آن، آن مقدار كه يقينى است بجا می‌آورد.

هرگاه از روى سهو و فراموشى يا جهل به مسئله چيزى از سعى را كم كند، خواه قبل از اتمام چهار دور باشد يا پس‌ازآن، هر وقت به خاطرش آمد كمبود را به‌جا مى‌آورد و سعى او صحيح است و اگر از مکه خارج‌شده يا به وطن بازگشته و برگشتن به مکه براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد و كفّاره‌اى هم ندارد؛ هرچند كارهايى را كه بر محرم حرام است انجام داده باشد. چراکه با یقین به خروج از احرام مرتکب آن کارشده و لذا کفاره ندارد.

هرگاه محرم از روى سهو و فراموشى، يا جهل، به هنگام سفر زير سايه برود، كفّاره ندارد؛ امّا اگر عمداً، يا به خاطر ضرورتى باشد، (مانند خدمه کاروان‌ها که مجبور است به‌عنوان راهنما به همراه زنان با ماشین سقف دار روزانه به‌سوی مکه حركت كند) كفّاره دارد و كفّاره آن يك گوسفند براى هر احرام است؛ يعنى براى مجموع احرام عمره يك گوسفند و براى مجموع احرام حج نيز يك گوسفند واجب است.

احتیاط واجب آن است که آن مقدار از نمازها که یقین دارد مسح غلط بوده را به تدریج قضا کند اما نسبت به مشکوک تکلیفی ندارد.‌

هرگاه گرفتن ناخن از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، چيزى بر او نيست.

هرگاه از روى فراموشى جماع كند و يا از روى اجبار به‌طوری‌که هيچ اختيارى نداشته باشد، روزه باطل نمی‌شود، ولى چنانچه در بين جماع يادش بيايد، يا اجبار برطرف شود، بايد فوراً ترك‏ كند و الا روزه او باطل است.

احتیاط واجب آن است که روزه‌ها را قضا کند، ولى کفّاره ندارد.