وظیفه شخص در صورت ترک روزه در زمان جنگ به دستور فرمانده
اگر رزمندگانی در زمان جنگ به دستور فرمانده، روزه خود را افطار کنند در حال حاضر چه تکلیفی دارند؟
چنانچه اجباری بوده و یا باور کردهاند تکلیف آنها این است، کفاره ندارد و فقط قضا دارد.
چنانچه اجباری بوده و یا باور کردهاند تکلیف آنها این است، کفاره ندارد و فقط قضا دارد.
احتیاط واجب آن است که روزهها را قضا کند، ولى کفّاره ندارد.
آن مقدار از پول را که شک به پرداخت خمس آن دارید باید بپردازید.
هرگاه كافرى در ماه رمضان پيش از ظهر مسلمان شود چنانچه تا آنوقت كارى كه روزه را باطل میکند انجام نداده، بنا بر احتياط واجب روزه بگيرد و قضا هم ندارد.
چنانچه واقعاً سؤال کرده و به او گفته صحیح است و اشتباه کرده، فرزند بزرگتر باید تا آنجا که عسر و حرج نداشته باشد نمازهای او را قضا کند.
هرگاه شك كند كه زكات واجب را پرداخته يا نه بايد بدهد، هرچند شک او مربوط به زكات سالهای گذشته است.
اگر سایر اعمال را میتواند باید انجام دهد و الا هرگاه هیچیک از اين سه كار ممكن نشود هرچند «مُد» كه مىتواند به فقرا اطعام كند و اگر نتواند بايد 18 روز روزه بگيرد و اگر نتواند هرچند روز كه میتواند بهجا آورد و اگر نتواند استغفار كند و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفرالله» كافى است و واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.
در صورتی که یقین به اجحاف دارد باید تذکر دهد و در صورتی که موثر نباشد خود کارمند حق صدور قبض و یا کار در قسمتی که کار حرام انجام می شود را ندارد.
احکام قسم جاری می شود.