دو حالت دارد، درصورتی‌که از اوّل ندانند که صیغه مثلاً یک ماه بوده یا دو ماه باید بگویند یک ماه بوده و اگر بدانند مدّت آن مثلاً یک ماه بوده و نمی‌دانند یک ماه تمام‌شده یا نه می‌توانند استصحاب کنند و بگویند تمام نشده است.
گاهى (مثل زمان ما) شرایط ایجاب می‌کند قیود و شرایطى براى آن قائل شوند و عقدنامه‌ای تنظیم شود که افراد هوس‌باز از آن سوءاستفاده نکنند.
ازدواج موقّت از احكام مسلّم فقه شيعه است و موردپذیرش تمام فقهاى ما است؛ ولى اقدام در راستاى ترويج آن ظرافت‌های خاصی می‌طلبد كه اگر مراعات نشود ممكن است نتيجه معكوس بدهد و تبلیغ از آن بدون فراهم شدن آن شرایط خالى از مشکلات نیست.
احتیاط آن است که اگر طرفین راضی باشند با طلاق از همدیگر جدا شوند مبادا فرزندان آن‌ها دچار اشکال شوند.
اولاً باید به‌صورت جدی از گناه خود توبه کند و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران کند و ثانیاً اگر ابراز این مطلب خطرات یا ضررهای مهمی داشته باشد فعلاً سکوت کند.
هر کس باید به فتواى مرجع تقلید خود عمل کند و شما نمی‌توانید او را از این کار نهى کنید، هرچند بهتر است زن و شوهر به‌گونه‌ای عمل نمایند که موجب اختلاف نشود.
مرد با زبان خوش و لحن ملایم ایشان را امربه‌معروف و نهی از منکر نماید و بگوید حفظ حجاب از ضروریات دین است و زنی که حجاب خود را رعایت نکند به عذاب خداوند گرفتار می‌شود. امید است مؤثر واقع شود و در این صورت گناهی بر عهده او نیست.
کار شما صحیح است که موازین شرعی را رعایت می‌کنید، البته صحبت بانام حرم مخصوصاً بستگان در حدود متعارف و سخنان معمول مانعی ندارد و استفاده از پوشیه هرچند در مناطقی که معمول است مانعی ندارد ولی پوشاندن صورت و دست‌ها تا مچ واجب نیست.
هدف از ازدواج، همان‌گونه که قرآن می‌گوید، آن است که زن و مرد در کنار یکدیگر زندگی آرامی داشته باشند (لتسکنوا الیها، سوره روم، آیه 21) و این هدف بدون زندگی مشترک حاصل نمی‌شود وزندگی توأم با تجرد موجب بدبختی و انواع مشکلات و بیماری‌هاست ولی زن نباید به‌صورت برده مرد درآید و اگر کارهای خانه را انجام می‌دهد باید با میل و رضایتش باشد. البته تقسیم‌کار بر اساس رضایت طرفین کار بسیار خوبی است.
حکومت اسلامى و مسلمانان نسبت به گناهان پنهانى افراد وظیفه‌اى ندارند، ولى بدون شک نسبت به گناهانى که به‌طور علنى و آشکار، در سطح جامعه انجام می‌شود وظیفه نهى از منکر دارند و الا جایى براى انجام این وظیفه مهم باقى نمى‌ماند. البتّه با این تفاوت که مردم باید به نهى از منکر زبانى اکتفا کنند؛ و از هرگونه برخورد فیزیکى اجتناب ورزند، ولى حکومت می‌تواند وارد این مرحله نیز شود؛ و در مورد کنیزها اساساً میزان پوشش آن‌ها نسبت به زنان آزاد ازنظر اسلام متفاوت بوده است.
اگر بدون اجازه آمده باشند ضامن هستند؛ ولى شوهر هم نباید سخت بگیرد، بسیارند کسانى که به این مشکل مبتلا هستند و با صبر و حوصله آن را حل مى‌کنند.
خداوند در قرآن مجيد در مسئله جوانان و افراد بدون همسر همه را مخاطب ساخته، يعنى وظيفه عمومى قرارداده و فرموده «وانكحوا الايامى منكم والصالحين من عبادكم وامائكم...» بنابراين بر همه مسلمين لازم است كه مقدّمات اين ازدواج را نيز در وسع و توان فراهم سازند تا مشمول عنايات پروردگار شوند.
