مطابق آنچه نوشته‌اید غالب نمازهای او درست بوده زیرا هرگاه ترتیب یک روز را برهم زده است فردا که پشت سر آن واقع‌شده ترتیب درست می‌شود و تنها باید احتیاطاً نماز چند روز را قضا کند.
هرگاه از بچه نابالغ چيزى بخرد يا چيزى را بفروشد معامله او باطل است و بايد آن جنس يا پول را كه از بچه گرفته به صاحب آن بدهد، نه به خود طفل و اگر صاحب آن را نمىشناسد و راهى براى شناختن او ندارد بايد آن را با اجازه حاكم شرع به فقيرى بدهد و اگر مال خود كودك باشد بايد به ولی‌اش برساند، البتّه پول يا جنسى را كه او به صغير داده مىتواند از او بگيرد ولى اگر تلف‌شده عوض آن را نمىتواند بگيرد.
پرداخت کفاره روزه والدین بر فرزندان واجب نیست و حتی از اصل مال میت نیز نمی‌توان پرداخت مگر در دو صورت: 1- با رضایت ورثه کبیر و از سهم آنها. 2- میت در این زمینه وصیت نموده باشد که از ثلث اموال وی پرداخت می‌شود.
هرگاه كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد همين اندازه كه مالك نيت داشته باشد كافى است، خواه وكيل نيّت كند يا نه ولى اگر مالك نيّت زكات را نكرده بلكه وكالت در همه‌چیز به او داده بايد وكيل نيّت كند.
مسافرانى كه در سفر روزه خود را خورده‌اند و پيش از ظهر به وطن يا جايى كه می‌خواهند ده روز اقامت كنند وارد شوند، نمی‌توانند روزه‌بگیرند اما مستحب است اعمالى كه روزه را باطل می‌کند ترك كنند.
در فرض سؤال باید از شوهرش جدا شود و نیازی به طلاق نیست.
دو حالت دارد، درصورتی‌که از اوّل ندانند که صیغه مثلاً یک ماه بوده یا دو ماه باید بگویند یک ماه بوده و اگر بدانند مدّت آن مثلاً یک ماه بوده و نمی‌دانند یک ماه تمام‌شده یا نه می‌توانند استصحاب کنند و بگویند تمام نشده است.
كسى كه می‌تواند زكات را به مستحق برساند اگر كوتاهى كند و مال از بين برود ضامن است و بايد عوض آن را بدهد ولى اگر كوتاهى نكرده باشد چيزى بر او نيست.
درصورتی‌که بداند فقیر آن وجه را صرف خرید نان کرده اشکالی ندارد والا تکرار کند.
اگر نداند يا فراموش كند ماه رمضان است و روزه نگيرد و بعدازظهر ملتفت شود يا قبل از ظهر درحالی‌که افطار كرده باشد، بايد به احترام ماه رمضان تا مغرب كارهايى كه روزه را باطل می‌کند ترك نمايد و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا كند.
