طواف و نماز عمره اوّل را اعاده مى‌كند و عمره دوّم را به‌قصد رجا ادامه مى‌دهد (توجّه داشته باشيد كه در يك ماه قمرى بيش از یک عمره نمى‌توان انجام داد؛ مگر به‌قصد رجا، يعنى به اميد این‌که مطلوب باشد، نه به‌طور قطعى).
هر وقت پاك شد طواف و نماز طواف را اعاده مى‌كند و اگر قبل از وقوف به عرفات پاك نشود براى حج محرم مى‌گردد و پس از بازگشت به مکه و رفع عذر، آن اعمال را بجا مى‌آورد.
اگر در حال سعى صفا و مروه يادش آمد كه طواف را ناقص به‌جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان‌جا كه ناقص كرده تكميل كند، سپس بقيّه سعى را بجا آورد و طواف و سعی‌اش هر دو صحيح است. لكن احتياط واجب آن است كه اگر طواف كمتر از نصف (سه شوط و نیم) بوده، آن را تمام كند و سپس اعاده نمايد. همچنين اگر سعى را كمتر از چهار بار انجام داده، آن را تمام نموده و سپس اعاده كند و در هر دو حالت مى‌تواند طواف يا سعى را رها كرده، از اوّل بجا آورد.
اگر در آن زمان توجهی نداشته تکلیفی ندارد و نماز و حجش صحیح است.
اگر محرم مشغول سعى بين صفا و مروه شود، سپس يادش بيايد كه طواف را بجا نياورده، بايد سعى را رها كرده و طواف و نماز طواف را انجام دهد و پس‌ازآن سعى را اعاده نمايد.
مى‌تواند بعد از اعمال منى آن را تدارك كند.
بايد عمل باطل‌شده را جبران كند، ولى از احرام خارج‌شده و كفّاره‌اى ندارد.
چنانچه پس از بازگشت به وطن متوجّه نقصان در طواف شود، احتياط آن است كه برگردد و اگر بعد از تمام کردن چهار دور بوده، طواف را کامل می‌کند و اگر قبل از چهار دور بوده چون در فرض سؤال موالات به‌هم‌خورده، از نو شروع می‌کند؛ اما اگر نتواند بازگردد، يا مشكل باشد، نايب بگيرد؛ و احتياط آن است كه يك گوسفند در مکه و اگر نتواند در شهر خود، قربانى نمايد.
کافی است به کسی نیابت دهد که از سوی او طواف و نماز طواف را بجا آورد و ترک محرمات لازم نیست.
احتياط آن است كه سعى را تكميل نموده، سپس طواف و نماز طواف و سعى را دوباره بجا آورد و پس‌ازآن تقصير كند.
بايد همان سعى را تكميل كند و بنا بر احتياط واجب تقصير را اعاده نمايد.
هرگاه مشغول سعى باشد و يادش بيايد كه نماز طواف را بجا نياورده، برمی‌گردد و نماز طواف را نزد مقام ابراهيم مى‌خواند، سپس سعى را از همان‌جا كه رها كرده ادامه مى‌دهد.
