درصورتی‌که ازنظر پزشکان متعهّد و متخصّص خطر جدی باشد، لازم است مراسمى از قبیل غسل و مانند آنکه سبب آلودگى میشود حذف گردد؛ و اگر تیمّم دادن و کفن کردن هرچند از روى پلاستیک اشکالى ایجاد نکند، باید انجام شود؛ و اگر آن‌هم ایجاد خطر میکند، باید به نماز سریع و ساده قناعت گردد.
احتیاط آن است که به این غسل اکتفا نکند و نمازهایی که با آن خوانده را احتیاطاً قضا کند.
اگر اصل بیماری شما در حد معافیت باشد تشدید آن برای تأکید مانعی ندارد مشروط بر اینکه ضرر قابل‌ملاحظه‌ای نداشته باشد.
الف- صحیح است. ب- اگر بزرگترهای فامیل ازدواج را به مصلحت دختر بدانند عقد صحیح است.
هرگاه بیماری هر دو مشابه باشد مانعی از ازدواج آنها نیست و الا اگر متفاوت باشد تنها در صورتی که بتوانند با استفاده از وسایلی از سرایت جلوگیری کنند جایز است و در غیر اینصورت جایز نیست.
در صورتی که خطر مهمی نداشته باشد و بتوانند از وسایلی استفاده کنند که جلوی سرایت را بگیرد مانعی ندارد.
1-اگر ثابت شود این بیماری مخل جماع است حق فسخ ثابت است. 2-اگر مطلقا دخولی حاصل نشده مهریه تعلق نمی گیرد.
دیابت از عیوب فسخ نیست ولی نسبت به زخمهایی که در ناحیه آلت تناسلی وجود دارد و غالبا مانع نزدیکی می شود اگر بعد از اطلاع راضی نشده باشد حق فسخ دارد ولی باید تمام مهریه را بپردازد.
اگر شما موضوع را به آنها گفته ايد، حق فسخ ندارند.
اگر هنگام عقد سخنی در رد یا اثبات این موضوع زده نشده تدلیس محسوب نمی شود و نازا بودن از عیوب فسخ نکاح نیست.
