جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هر کارى که موجب ایذا و اذیّت والدین گردد، به معناى عاقّ والدین است، مگر در مواردى که تکلیف واجب یا حرامى باشد، و به انسان دستور مخالفت با آن را بدهند.

مقام هر دو والاست، و تا مى توانید در میان آن دو جمع کنید، و در صورتى که امکان نداشته باشد، بر حسب اهمیّت موارد باید عمل گردد، و آنچه مهم تر است، مقدّم شود.

احقاق حقوق کردن در برابر ظلم پدر و مادر شرعاً اشکالى ندارد، و از آن قاعده مستثنى است ولى هر قدر گذشت نماید بهتر است.

الزام پدر تاثیری ندارد ولی اگر ترک کردن جماعت از ناحیه پسر باعث اذیت و آزار پدر گردد باید آن را به مقداری که موجب عسر و حرج نمی شود انجام داد.

مانعی ندارد که خلاف نظر والدین عمل نماید ولی باید رعایت احترام آنها را بنماید.

پدر نباید مانع این کار خیر شود و رفتن به نماز جمعه مانعی ندارد .

فرزند در هر سنی که باشد اگر سفر او موجب اذیت و آزار والدین گردد سفر او حرام می باشد مگر این که سفر واجب و لازمی باشد.

فرزند در هر سنی که باشد اگر سفر او موجب اذیت و آزار والدین گردد سفر او حرام می باشد مگر این که سفر واجب و لازمی باشد.

با توجّه به اينكه روحانيّون واجد شرايط موجود پاسخگوى نيازهاى داخل و خارج كشور نيستند، و تحصيل علوم دينى براى كسانى كه آمادگى دارند شكل واجب عينى به خود گرفته، تحصيل رضايت والدين جهت ورود به حوزه علميّه لازم نيست، هر چند شايسته است در صورت امكان رضايت آنها جلب گردد.

هرگاه آنها با مسائل مهمّ و سرنوشت ساز فرزند بدون دليل كافى مخالفت كنند، جلب رضايت آنها لازم نيست؛ هرچند باید از هرگونه رفتار اهانت آمیز نسبت به آن ها خودداری گردد.

تصرّف در ملک فرزند بدون رعایت مصلحت او شرعاً جایز نیست و اگر معامله ای انجام گیرد در فرض سوال باطل است.

حضانت آن با حاکم شرع است. می توانید در این زمینه به یکی از علمای محل که از سوی مراجع مأذون است است مراجعه کنید تا شما یا شخص دیگری که صلاح باشد را برای حضانت تعیین کند.