حفظ جان اعتصاب‌کننده غذا
نسبت به كسى كه اعتصاب غذا نموده و جان خود را به خطر انداخته، يا لااقل سلامتى خود را دچار مخاطره كرده و تنها با تغذيه اجبارى توسّط پزشك می‌توان او را از خطر جانى حفظ نمود، بفرماييد:۱. آيا اين كار براى پزشك واجب است، يا می‌تواند اقدامى نكند؟۲. اگر تغذيه واجب و راه آن منحصر به ضرب‌وجرح اعتصاب‌کننده باشد، براى نجات وى، چه مقدار ضرب‌وجرح او مجاز است؟۳. اگر ضرب‌وجرح چنين كسى موجب تغيير رنگ پوست وى و مستلزم ديه گردد، ديه آن بر عهده كيست؟۴. آيا حكم فوق نسبت به اعتصاب‌کننده‌ای كه می‌داند با اعتصاب غذا، خود را در معرض مرگ قرار می‌دهد، با شخصى كه از عواقب كارش بی‌خبر است فرق میکند؟ اگر فرق دارد، وظيفه طبيب در مورد او چيست؟۵. اگر پزشك را مجبور به تغذيه اجبارى نسبت به اعتصاب‌کننده غذا بنمايند، نه به جهت حفظ جان اعتصاب‌کننده، بلكه براى اقرار گرفتن از وى نسبت به امرى، پزشك چه تكليفى دارد؟
۱. اين كار براى پزشك و ساير مسلمانان در موارد وجوب، واجب است.۲. حداقل لازم در موارد احساس خطر براى اعتصاب‌کننده غذا جايز است.۳. در موارد وجوب ديه ندارد.۴. براى طبيب تفاوتى ندارد.۵. هرگاه جان بيمار درخطر نباشد، طبيب نمی‌تواند او را مجبور به غذا خوردن كند; مگر در مواردى كه مصالح مهم كشور و جامعه اسلامى در ميان باشد.
