احتمالا آنها به صورت جدی چنین حرفی نزده اند و اگر واقعا از روی رضایت واقعی گفته باشند مانعی ندارد.
حقّ تّالیف یک حقّ عقلایى است که در میان عقلاى جهان به رسمیّت شناخته شده است و تجاوز به آن، مصداق ظلم و ممنوع مى باشد و نشر آثار مؤلّفین و شعرا بدون اجازه آنان جایز نیست و این نکته را باید توجّه داشت که همیشه مصادیق از عرف گرفته مى شود و احکام از شرع مقدّس و مانعى ندارد که با گذشت زمان، حقوق تازه عقلائیّه پیدا شود و مشمول احکام کلیّه اسلام گردد.
درصورتی‌که زنان متخصص مانعى از رفتن به آن مناطق نداشته باشند، بايد اين وظيفه را قبول كنند و به كمك همنوعان خود بشتابند و اگر واقعاً خطرات و ضررهاى قابل‌توجهی براى آنها دارد، مسئله جنبه ضرورت پيدا می‌کند و مردان می‌توانند به مقدار لازم براى حل مشكلات زنان باردار در آن مناطق آموزش ببينند و اقدام كنند.
هرگاه ترك اين كار مظنّه مفاسد و اختلافات مهمی بوده باشد جايز است؛ و در اين صورت بايد حتّى الامكان از طبيب زن استفاده شود و اگر ممكن است از غير طريق رؤيت مثلاً با استفاده از لمس غیرمستقیم به‌وسیله دستكش و مانند آن انجام گيرد.
اگر طبيب مورداطمینانی باشد نظریه‌اش قابل‌قبول است.
جايز نيست; مگر در مورد مرگ مغزى كه بطور قطع قابل بازگشت نيست.
هر گاه مسیر تعلق به صاحبان چشمه داشته بعد از خشک شدن نیز این حق متعلق به آنها است.
در صورتی که اکنون صرفنظر و اعراض کرده فعلا مانعی ندارد.
حق الماره قدر متیقن دارد و تنها شامل میوه های درختان می شود و چون برگ انگور بر خلاف قاعده است به قدر متیقن عمل می شود.
در فرض سؤال جایز نیست.
در موارد ضرورت اشكالى ندارد.
