جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1- این قولی است که داده اند و عمل به آن واجب نیست ولی سزاوار است به آن عمل شود 2-با توجه به اینکه اصل کار واجب نیست تغییر آن هم جایز است.

اگر شخص بخواهد از طلب يا حقّ خود بگذرد قبول كردن طرف لازم نيست و این یعنی ابراء که عبارت است از صرف‌نظر کردن از طلبی که دارد بی‌آنکه صلح مصطلح باشد.

در صورتی که قصد بخشیدن نداشته می تواند این کار را انجام دهد ولی خلاف مروّت است.

كسى كه بدهى زيادى از خمس دارد و قادر به اداى آن نيست اگر مجتهد مصلحت ببيند ممكن است مقدارى از سهم امام علیه‌السلام را به خودش ببخشد.

هرگاه كسى در مرضى كه با آن مرض از دنيا برود درحالی‌که کاملاً هوشیار باشد مقدارى از مالش را به كسى ببخشد و تحویل دهد و یا در معاملاتش تخفیف‌های جزئی یا کلی برای مشتری قائل شود صحیح است؛ هرچند احتیاط مستحب آن است که در زائد بر ثلث، با ورثه مصالحه شود.

او مى‏تواند در حال حيات خود جانى را عفو كند و نسبت به يك ثلث ديه نيز وصیت نمايد. امّا نسبت به وصاياى ديگر او، احتياط آن است كه ورثه (اگر صغير در ميان آن‌ها نباشد) به آن عمل كنند.