طواف نساء را در حال ضرورت، مثل ترس از حيض و عدم امكان اقامت در مکه تا زمان پاكى از آن، مى‌توان قبل از سعى بجا آورد؛ ولى احتياط واجب آن است كه پس‌ازآن هم نايبى بگيرد كه از طرف او انجام دهد.
لازم نيست سعى را بلافاصله بعد از طواف و نماز آن بجا آورد؛ بلكه اگر خسته شود، يا هوا گرم باشد، مى‌تواند آن را تا ساعت‌ها به تأخیر اندازد. حتّى بدون خستگى و گرما نيز تأخیر جايز است؛ ولى تأخیر آن تا روز بعد بدون ضرورت جايز نيست و اگر تأخیر انداخت، گناه كرده، ولى سعى او باطل نخواهد شد.
به نظر ما این‌طور نيست كه بتوان گفت به خاطر وضعيت موجود كسى به عمره و يا حج نرود؛ بلكه آن‌طور كه از ادلّه استفاده مىشود به‌هیچ‌وجه نبايد حج و عمره بیت‌الله، تعطيل شود و در اين حالت طبق قاعده «الميسور لايترك بالمعسور» برفرض خارج بودن مسعاى جديد از بين دو كوه بازهم سعى صحيح است؛ كما اينكه ما فتوا دادهايم سعى براى افراد ناتوان اگر در طبقه اول ممكن نباشد در طبقه دوم صحيح است، درحالی‌که طبقه دوم قطعاً بين دو كوه محسوب نمىشود.
پوشیدن لباس احرام برای نائب در طواف یا سعی لازم نيست.
سعى مستحبی نداريم، سعى فقط سعى واجب است.
محل سعى مسجد نيست و رفتن زن حائض در انجام اشكالى ندارد. بنابراين، بايد خودشان سعى را بعد از طواف و نمازِ طوافِ نايب، بجا آورند.
براى صحّت سعى احتياط واجب آن است كه لباس انسان غصبى نباشد.
