جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ازدواج موقّت هرچند براى لذّت بردن هم نباشد بلكه به‌قصد محرم شدن نزديكان آن دختر باشد جایز است، البته اگر پسر و دختر نابالغ هستند، باید شرایطی رعایت شود که در حکم ازدواج با نابالغ به‌قصد محرمیت ذکرشده است.

اگر صغیر باشد لازم نیست مطلع باشد ولی اگر بالغ است باید مطلع باشد.

احتیاط مستحب آن است که در این ایّام در محضر رسمى ثبت کنند خواه صیغه عقد را در محضر بخوانند، یا در خارج و بهتر است صیغه عقد را فرد عالِمى بخواند که از تمام شرایط آن آگاه است.

درصورتی‌که هدف، ایجاد محرمیت باشد و جهات شرعی رعایت گردد و این عقد بنابر احتیاط واجب به نفع دختربچه باشد اشکالی ندارد.

عقد موقّت هرچند بار که باشد مشکلی ایجاد نمی‌کند.

زن می‌تواند در ازدواج موقّت شرط كند كه شوهر با او نزديكى نكند و تنها لذّت‌های ديگر ببرد، ولى اگر بعداً به اين امر راضى شود مانعى ندارد.

همسر ازدواج موقّت حقّ خرجى ندارد، هرچند باردار شود و حقّ واجب همخوابى نيز ندارد، البته احتياط واجب آن است كه شوهر بيش از چهار ماه نزديكى با همسر موقت خود را ترك نكند.

در فرض سؤال زن از شوهر ارث نمی‌برد و شوهر هم از او ارث نمی‌برد.

همسر موقّت می‌تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود يا كارى در خارج خانه براى خود انتخاب كند، مگر اين‏كه به خاطر بيرون رفتنش حقّ شوهر از بين برود، البته در مواردی که برای محرمیت دو نامزد، عقد موقّت خوانده می‌شود مطلقاً نیازی به اجازه شوهر ندارد هرچند خوب است از اختلاف پرهیز شود.

این شرط صحیح نیست و با شرط، تنها امور اعتباری تغییر می کند ولی امر تکوینی خارجی مانند خویشاوندی و زوجه شدن و احکام الهی مترتب بر آن را نمی توان تغییر داد، ولی می تواند در عقد موقّت از ثلث برای زوجه یا زوج وصیت شود.

در ازدواج موقّت اشکال ندارد و عقد صحیح است.

درصورتی‌که واقعاً به تشخیص حاکم شرع عسر و حرج حاصل شود، (مثلاً مرد در دسترس نباشد یا مدت را نبخشد) تفاوتى بین عقد انقطاعى و دائم نیست و حاکم شرع زوج را ملزم به بذل باقیمانده مدّت می‌کند و اگر زوج قبول نکند، حاکم شرع به‌عنوان ولىّ ممتنع باقیمانده مدّت را می‌بخشد و زوجه می‌تواند بعد از سپرى شدن عدّه شوهر کند.