جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

پيوند در چنين فرضى جايز، بلكه واجب است؛ و بعدازاینکه جزء بدن شد، براى نماز اشكالى ندارد؛ و در فرض مسئله که میت غیرمسلمان است، دیه‌ای ندارد.

اگر عارضه مثلاً در حدّ از دست دادن یک كليه يا مانند آن باشد واجب نيست كسى براى نجات جان ديگرى اين كار را انجام دهد، امّا اگر عارضه، خفيف و قابل‌تحمل باشد، وجوب نجات جان ديگرى با رضايت صاحب عضو بعيد نيست؛ و درصورتی‌که با اطّلاع و رضايت صاحب عضو باشد و احتمال عارضه ضعيف بوده، امّا تصادفاً گرفتار آن شود، پزشك مسئول نیست; مانند برداشتن یک كليه، كه معمولاً خالى از خطر است، ولى گاه ممكن است عارضه‌ای پيش آيد.

در مورد اهداء اعضاي افرادي که مرگ مغزي شده‌اند، تنها در صورتي جايز است که مرگ مغزي و نباتي مسجل شده باشد و احتياط آن است که از ورثه رضايت بگيرند.

اگر موجب نجات جان مسلمانی از مرگ يا بيمارى همی‌شود جايز است؛ و عدم رضايت ولی میت مشكلى ايجاد نمی‌کند و فرقى بين مجهول‌الهویه و غير آن نيست; ولى احتياط صرف ديه آن در خيرات براى ميّت است.

اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد جايز است.

اشكالى ندارد.

هرگاه سبب نجات مسلمانى از بیمارى شدید چشم شود مانعى ندارد و بهتر است از کسان بیمار اجازه بگیرند.

براى مقاصد پزشكى جايز است؛ ولى بهتر است پول را در مقابل اجازه برداشتن كليه از شخص بگيرند نه در مقابل خود آن.

درصورتی‌که حفظ جان مسلمان يا حفظ عضو مهمی از آن منوط به پيوند باشد، جايز است؛ و در اين صورت، اجازه شخص متوفی و اولياى دم او لازم نيست; هرچند گرفتن اجازه بهتر است؛ و احتياط آن است كه ديه را بپردازد.

در فرض مسئله اشكالى ندارد.

فروختن خون و كليه درصورتی‌که خطرى براى دهنده ايجاد نكند اشكالى ندارد; ولى بهتر آن است كه پول را در مقابل اجازه برداشتن كليه يا گرفتن خون بگيرند; ولى در مورد چشم مطلقاً جايز نيست.

درصورتی‌که نجات جان يا عضو مهم مسلمانى متوقف بر اين كار باشد اشكالى ندارد و چنانچه بعدآ اولياى ميّت پيدا شوند شايسته است در صورت اطّلاع يافتن از موضوع رضايت آن‌ها جلب شود.