فروختن خون و كليه درصورتی‌که خطرى براى دهنده ايجاد نكند اشكالى ندارد; ولى بهتر آن است كه پول را در مقابل اجازه برداشتن كليه يا گرفتن خون بگيرند; ولى در مورد چشم مطلقاً جايز نيست.
هرگاه سبب نجات مسلمانى از بیمارى شدید چشم شود مانعى ندارد و بهتر است از کسان بیمار اجازه بگیرند.
قطع عضوى از بدن یک انسان زنده و پيوند آن به انسان ديگر مانند آنچه در پيوند كليه معمول است كه یک كليه از دو كليه یک انسان زنده را برداشته و به كسى كه هر دو کلیه‌اش فاسد شده است پيوند می‌زنند در صورتى جايز است كه با رضايت صاحب آن باشد و جان او به خطر نيفتد و احتياط واجب آن است اگر پولى در برابر آن می‌گیرد، در مقابل اجازه اقدام به گرفتن عضو از او بگيرد نه خود عضو.
هرگاه مرگ مغزى به‌طور كامل و مسلّم باشد و هیچ‌گونه احتمال بازگشت به زندگى عادى وجود نداشته باشد، برداشتن بعضى از اعضا (خواه مانند قلب باشد يا كليه يا عضو ديگر) براى نجات جان مسلمانى، مانعى ندارد، خواه وصیت به اين کارکرده باشد يا نه ولى بهتر جلب رضايت اولياى ميّت است.
درصورتی‌که نجات جان فرد مذكور متوقف به برداشتن آن عضو باشد اجازه ورثه يا وصیت متوفی شرط نيست. ولى سزاوار است با اجازه ورثه يا اذن حاكم شرع بوده باشد.
هنگامى كه پيوندگرفت و آن عضو عملاً جزء بدن گيرنده شد، پاك است.
اگر اطمينان به عدم نتيجه باشد اين كار جايز نيست، ولى در صورت احتمال عقلايى، برداشتن عضو پيوندى از مرده مانعى ندارد، و از زنده در صورت عدم ضرر و خطر نيز جايز است.
چنانچه عرفاً جزء بدن كسى كه به او پيوند زده شده محسوب شود، پاك است.
اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد برداشتن آن عضو جايز است و اجازه ولى شرط نيست.
اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمی گردد جايز است.
اگر موجب نجات جان مسلمانی از مرگ يا بيمارى همی‌شود جايز است؛ و عدم رضايت ولی میت مشكلى ايجاد نمی‌کند و فرقى بين مجهول‌الهویه و غير آن نيست; ولى احتياط صرف ديه آن در خيرات براى ميّت است.
